Kronik obstrüktif akciğer hastalığı (KOAH), hava yollarında hava akımının kıstılandığı inflamatuar bir süreçtir. Kronik ve kötüleşme ile seyreden bu süreç, dokuda hipoksemiye yol açmakta, akciğerleri ve tüm vucudu etkilemektedir. Periferik sinir ve kaslarda da bu süreç içinde harabiyet olduğunu gösteren çalışmalar mevcuttur. Fakat bu çalışmaların sayısı ve var olan harabiyeti ortaya koyma konusundaki duyarlılıkları sınırlıdır.
Bu çalışmada KOAH tanısı almış olgularda ve normal bireylerde, sinir ve kası değerlendiren sinir iletim incelemesi, motor ünite potansiyel analizi, inteferans patern analizi, makro elektromiyografi ve akson sayımı yöntemleri kullanılmıştır. Kronik obstrüktif akciğer hastalığı olgularının normal bireylerden farklı olup olmadığı ve bu yöntemler ile normal bireylerden hangi oranda ayrılabileceği incelenmiştir.
Çalışma Adnan Menderes Üniversitesi Tıp Fakültesi Nöroloji ve Göğüs Hastalıkları ABD’da gerçekleştirilmiştir. Tamamı erkek olan yaş olarak benzer ( KOAH 63,09±7,65; nomal 61,50±7,27) 32 KOAH ve 28 sağlıklı gönüllü olgu (toplam 60) çalışmaya alınmıştır.
Sinir iletim çalışmasında, KOAH grubunda ulnar duyusal latans ve hız, sural duyusal süre ve latans, ulnar motor distal latans değeri farklı bulunmuştur (latans ve süre uzun, hız yavaşlamış). Her iki gruptaki anormallik oranı istatistiksel olarak farklı değil iken, (KOAH % 40,6; normal % 21,4) KOAH grubunda 1,89 kat daha yüksek anormallik oranı izlendi. Sinir etkilenmesi izole duyusal, izole motor ya da mikst tipte olabilir iken, sinir etkilenmesi ile hastaların yaş ve KAOH derecesi arasında ilişki saptanmadı. Motor ünite potansiyel analizinde KOAH grubunda, MÜP’lerde faz ve dönüş değerlerininin arttığı, süre, alan, alan / amplitüd oranı ve size indeks değerinin küçüldüğü izlendi. İnterferans patern analizinde KOAH grubunda MÜP’lerin dönüş, aktivite, kısa segment sayısı değerlerinin arttığı ve amplitüd değerinin de küçüldüğü gözlendi. Tahmini motor ünite sayımı ile KOAH grubunda tenar ve hipotenar bölgede bir fark izlenmez iken tibialis anterior kasında daha iyi motor ünite sayısı elde edildi. Makro EMG ile KOAH grubunda normal grup ile benzer sonuçlar elde edildi.
KOAH olgularında sinir harabiyeti her türde gözlenebilir. Biz görülme sıklıkları arasında istatistiksel bir fark gözlemedik ama sinir harabiyeti görülme oranı KOAH grubunda daha yüksek idi. MÜP analizi ve interferans patern analizi sırasında elde edilen bulgular kas liflerinde kayıp ve lif çaplarında farklılaşmalar olduğu zaman gözlenen bulgulara
benzemekteydi. Bu bulgular patoloji çalışmalarında gözlenen tip I kas lifi kaybı ve tip II kas lifi artışı bulgularının elektrofizyolojik yansımaları gibi görünmektedir. Makro EMG analizinde gruplar arasında bir fark olmamasından dolayı, KOAH hastalarında motor ünite alanında genişleme olmadığını düşündürmüştür. Akson sayımı yönteminde gözlenen fibular MUNE değerinin daha iyi elde edilemesi açıklanamamıştır. Yapılan bütün elektrofizyolojik çalışmalar temel bileşenler analizi ve ayırma analizi ile incelendiğinde gruplar % 68,3 oranında doğru olarak ayırt edilebilmiştir. Burada en çok ayırt edici değerler ulnar duyusal iletim hızı ve biseps braki kası interferans patern analizi değerleri olmuştur.
Chronic obstructive pulmonary disease (COPD) is an inflammatory process with limitation of the airflow in the lung. COPD is a chronic and progressive process that leads to tissue hypoxemia and thereby affects lung and the whole body. There are some studies reporting the damage of peripheral nerves and muscles in this process. But, the number of these reports and also the sensitivity of these methods for the demonstrating of damage were limited.
In this study, some electrophysiological methods which investigate nerve and muscle functions (nerve conduction study, motor unit potential analysis, interference pattern analysis, macro electromyography and motor unit number estimation) were used to find any similarities and differences between in patients who diagnosed as COPD and in normal individuals.
This study was performed in Adnan Menderes University Medical Faculty at the departments of Neurology and Chest Diseases. 32 COPD patients and 28 voluntary healthy individual (totally 60 patients) were involved in the study. All of them were male and were in similar ages (COPD 63,09±7,65; normal 61,50±7,27).
In nerve conduction study, ulnar sensory latency and velocity, sural sensory duration and latency, and ulnar motor distal latency values were different in the COPD group than the normal. (Latency and duration were long, and velocity was decreased). While abnormality rate was not different statistically between in these groups (COPD 40,6 %; normal 21,4 %), the COPD group revealed high abnormality ratio (1,89) than the normal. Nerve damage might be isolated sensory, isolated motor or both nerves, and nerve damage was not related with patients’ age and COPD severity. In motor unit potential analysis, phase and turn values of motor unit potential were increased while duration, area, area/amplitude ratio, and size index values of motor unit potential were decreased in COPD group compared to normal. In interference pattern analysis turn, activity and number of short segment values of motor unit potential were increased, but amplitude value was decreased in COPD group compared to normal. In motor unit number estimation test, while the thenar and hypothenar region MUNE
values were not different in these two groups, better motor unit number count was detected on the tibialis anterior muscle in COPD group than normal. In macro EMG analysis, results found similar in both COPD and normal group.
All types of nerve damage can be seen in COPD cases. We did not observed statistically significant difference between COPD group and normal, but there was a high abnormality ratio in COPD group. Findings gathered from MUP analysis and interference pattern analysis were similar to findings that observed when there were muscle fiber loss and muscle fiber diameter changes. These electrophysiological findings may reflect the pathological changes of muscle fibers that loss of type I muscle fibers and increased of type II muscle fibers in COPD patients. In macro EMG analysis, because of absence of statistically significant difference between groups suggested that motor unit area did not increase in COPD patients. Better fibular MUNE values observed in motor unit number estimation method couldn’t be explained. According to principal component analysis and discriminant analysis, all performed electrophysiological investigations classified groups accurately at a rate of 68,3 %. The most distinguishing parameters were the results of ulnar sensory nerve conduction velocity and the results of interference pattern analysis of biceps brachii muscle.
