Amaç-hipotez: Çalışmamızda Behçet hastalığında kardiyovasküler risk belirteci olarak kabul edilen insülin direnci varlığını, serum adiponektin düzeyini ve serum adiponektin düzeyinin bu hastalığın etyopatogenezindeki olası rolünü saptamayı amaçladık. Yöntem: Çalışmaya 40 Behçet hastası ve kontrol grubu olarak yaş, cinsiyet, beden kitle indeksi uyumlu 46 sağlıklı birey alındı. Tüm Behçet hastalarının muayeneleri ve paterji testleri yapıldı. Beden kitle indeksleri hesaplandı, insülin direnci Homeostasis model assessment- Insulin resistance yöntemiyle değerlendirildi. Katılımcıların serumlarında nötrofil sayısı, ESH, serum hsCRP, lipid profili, adiponektin, IL-6, IL-8 ve TNF- ' düzeyleri ölçüldü. Bulgular: Behçet hastalarının tamamında öykü ya da muayene bulgusu olarak oral aft, %97'sinde genital ülser, %45'inde eritema nodozum, %75'inde papülopüstüler lezyon, %10'unda tromboflebit, %20'sinde göz tutulumu ve %60'ında pozitif paterji testi saptandı. Behçet hasta grubunda kontrol grubuna göre ESH, hsCRP ve serum IL-6 düzeyleri yüksek bulundu (sırasıyla p=0,001, p=0,001, p=0,001). Açlık kan şekeri, insülin düzeyleri ve lipid profili hasta grubu ve kontrol grubunda farklılık göstermedi. Behçet hastalarında insülin direnci ve serum adiponektin düzeyinde azalma saptanmadı. İnsülin direnci ve adiponektin düzeyi ile inflamasyon belirteçleri arasında ilişki bulunmadı. Aktif ve inaktif Behçet hasta grupları arasında tüm parametrelerde anlamlı bir farklılık saptanmadı. Sonuç: Sistemik bir vaskülit olan Behçet hastalığında kardiyovasküler sistem tutulumu görülebilmektedir. Çalışmamızda Behçet hastalarında, aterosklerotik kardiovasküler hastalık için risk faktörü olarak tanımlanan serum adiponektin düzeylerinde azalma, dislipidemi ve insülin direnci varlığı saptanmadı. Bu bulgular bize adiponektinin BH etyopatogenezine katkıda bulunmadığını ve Behçet hastalarında aterosklerotik kardiyovasküler hastalık gelişme riskinin artmadığını düşündürmüştür.
Aim-hypothesis: The aim of this study was to investigate the status of insulin resistance, a marker of cardiovascular disease, serum adiponectin levels and the possible role of adiponectin in the etiopathogenesis of Behçet's disease. Method: Study population consisted of 40 Behçet's disease patients and a control group composed of age, sex, body mass index matched 46 healthy individuals. All patients were examined for signs of Behçet' disease and pathergy test positivity. Body mass index were calculated. Insulin resistance was evaluated by Homeostasis model assessment- Insulin resistance method. Serum ESR, hsCRP, lipid profile, adiponectin, IL-6, IL-8 and TNF-' levels were measured. Results: All Behçet's disease patients had/described oral aphtosis. Percentage of other clinical findings were as follows: Genital ulcers 97%, erythema nodosum 45%, acneiform eruption 75%, trombophlebilitis 10%, ocular involvement 20% and a positive pathergy test 60%. Serum ESR, hsCRP and IL-6 levels were significantly higher in the patients' group versus the control group (p=0,001, p=0,001, p=0,001 respectively). Fasting blood glucose, insulin levels and lipid profiles were not different between the two groups. Insulin resistance and decreased serum adiponectin levels were not detected in the patients. There was no relationship between insulin resistance, adiponectin levels and inflamatory markers. Active and inactive patients did not differ in any respect. Conclusion: A systemic vasculitis, Behçet's disease may cause cardiovascular involvement. In this study, dyslipidemia, insulin resistance and low adiponectin levels were not detected among our patients with Behçet's disease. We conclude that adiponectin has no role in the the pathogenesis of Behçet's disease and that there exists no increased atherosclerotic cardiovascular disease risk in Behçet's disease.
