Bu çalışmada, köpek meme bezi tümörlerinde histopatolojik ve immunohistokimyasal teknikler kullanılarak, daha güvenilir tanının yapılması amaçlandı; çalışmanın materyalini, değişik yaş ve ırklarda 43 adet dişi köpeğe ait örnekler oluşturdu. Bu örnekler, histopatolojik (hematoksilen-eozin; HE) ve immunohistokimyasal (avidin-biotin peroxidase complex; ABC) teknikler kullanılarak incelendi. Sonuçlar, WHO-AFIP (World Health Organization–Armed Forces Institute of Pathology) tarafından kullanılan sınıflandırma göz önünde bulundurularak değerlendirildi. Bu değerlendirmede, üç olgu in situ karsinom, 12 olgu kompleks karsinom, 12 olgu tubulopapillar karsinom, bir olgu solid karsinom, bir olgu iğ hücreli karsinom, 14 olgu karsinosarkom olarak tanımlandı.
İmmunohistokimyasal teknikte, sitokeratin AE1-AE3, kalponin, düz kas aktin ve vimentin monoklonal markır olarak kullanıldı. Sonuçlar semikantitatif olarak değerlendirildi. Tubulus epitel hücrelerini sitokeratin AE1-AE3; miyoepitel hücrelerini kalponin, düz kas aktin ve vimentin; kıkırdak ve kemik dokuyu vimentin eksprese etti. Kalponin, miyoepitel hücre demonstrasyonunda, düz kas aktine göre daha iyi sonuç verdi. Histopatolojik tanı ile histopatolojik-immunohistokimyasal tanı sonuçları arasında farklılıklar gözlendi. Bu verilere dayanarak; histopatolojik bulguların tek başına değerlendirilmesinin, köpek meme tümörlerinin tanısında yanılgılara neden olabileceği, güvenilir tanı için immunohistokimyasal bulgularla desteklenmesi gerektiği sonucuna varıldı.
Bu çalışma ile köpek meme tümörlerinin tanısında, immunohistokimyasal tekniğin gerekliliği ve önemi desteklenmiştir.
The main objective of this study was to more reliable diagnosis of canine mammary tumors by using histopathological and immunohistochemical techniques. The tumors were obtained from 43 female dogs in different ages and breeds. Histopathological (hematoxylin and eosin staining) and immunohistochemical evaluations were performed. The final diagnoses were based on histopathological and immunohistochemical examinations. The tumors were diagnosed as in situ carcinoma (3 cases), complex carcinoma (12 cases), tubulopapillary carcinoma (12 cases), solid carcinoma (1 case), spindle cell carcinoma (1 case) and carcinosarcoma (14 cases). The tumors were classified according to WHO-AFIP (World Health Organization–Armed Forces Institute of Pathology) classification.
In the immunohistochemical evaluation, monoclonal markers directed against cytokeratin AE1-AE3, calponin, alpha smooth muscle actin and vimentin were used and the results were evaluated semi-quantitatively. Tubular epithelial cells were expressed by cytokeratin AE1-AE3; myoepithelial cells were expressed by calponin, alpha smooth muscle actin and vimentin; osseous and cartilaginous tissues were expressed by vimentin. Calponin performed better than alpha smooth muscle actin for the immunohistochemical demonstration of myoepithelial cells. Differentiations were observed between histopathological and histopathological-immunohistochemical results. Based on these results, only evaluating the histopathological findings may lead to misdiagnosis of canine mammary gland tumors, for this reason, histopathological findings should be supported by immunohistochemical findings was concluded.
As a result, the necessity and importance of immunohistochemical techniques in the diagnosis of canine mammary gland tumors revealed in this study.
