Bu çalışma, biyolojik mücadele ajanı olarak kullanılan entomopatojenik nematodların doğal düşmanlarının, yani infektif juvenilleri veya bu nematodlarla enfekte olmuş kadavraları tüketen predatör veya yağmacı organizmaların araştırılması amacıyla yapılmıştır. Çalışmalar enfekte kadavraların veya serbest infektif juvenillerin tüketilmesine yönelik olarak iki grup halinde yürütülmüştür. Bir grup arthropodun (hamamböcekleri, çekirgeler, karıncalar, dermopterler, akarlar ve collembolalar) enfekte kadavralar ile beslenip beslenmediklerini belirlemek amacıyla ile yürütülen deneyler sonucunda elde edilen veriler toprak ortamında yaşayan arthropodların entomopatojenik nematodlarla enfekte olan kadavralara farklı tepkiler verdiğini ortaya koymuştur. Tetramorium chefketi türüne ait karıncalar ile, Periplaneta americana türü hamamböcekleri, dermopterler ve Sancassania polyphyllae türü akarların Steinernema ile enfekte kadavraları tüketen önemli yağmacı organizmalar oldukları; çekirge (Gryllus bimaculatus) ve collembolaların (Sinella curviseta ve Folsomia candida) ise enfekte kadavralar ile beslenmedikleri belirlenmiştir. Ayrıca deneylerde kullanılan karınca türlerinin (Tetramorium chefketi ve Pheidole pallidula) Heterorhabditis bacteriophora ile enfekte kadavralardan uzak durdukları tespit edilmiştir. Diğer çalışmada, S. polyphyllae türüne ait akarlar ile Folsomia candida ve Sinella curviseta türü collembolaların entomopatojenik nematodların infektif juvenillerini tüketme etkinliklerini belirlemek amacıyla deneyler yapılmıştır. Elde edilen sonuçlar S. polyphyllae'nın topraktaki serbest evre IJ'ler üzerinde etkin bir predatör olmadığını; kullanılan iki collembola türünün ise IJ'leri önemli ölçüde tükettiğini göstermiştir. Bu sonuçlar etkin bir biyolojik mücadelede infektif juvenil veya enfekte kadavra uygulamaları için oldukça önemli bilgiler sağlamaktadır.
This study has been conducted to investigate the natural enemies of entomopathogenic nematodes. These natural enemies can be invertebrate predators that consume the infective juveniles in the soil, or scavengers that feed on infected cadavers. Experiments showed that different soil arthropods (crickets, cockroaches, ants, dermapterans, mites and collembolans) have different responses to infected cadavers. Results suggested that Tetramorium chefketi, Periplaneta americana, Sancassania polyphyllae and a group of dermapterans are scavengers that feed on Steinernema-infected cadavers. However crickets, Gryllus bimaculatus, and collembolans, Sinella curviseta and Folsomia candida, did not consume infected cadavers. In addition, the ant species that used in the studies (Tetramorium chefketi and Pheidole pallidula) were deterred from Heterorhabditis bacteriophora-infected cadavers. In the second part of the study, experiments were conducted to determine whether mites, S. polyphyllae, and collembolans, F.candida and Sinella curviseta, consume infective juveniles of entomopathogenic nematodes. The results showed that S. polyphyllae is not an effective predator of infective juveniles in the soil. However both of the collembolan species significantly consumed the infective juveniles in the experiments. The overall results provide important information for using infective juveniles or nematode-infected cadavers in biological control.
