Sıçanlarda Deneysel Sipermetrin Toksisitesinde İntravenöz Lipid Emülsiyonunun Etkisinin Araştırılması

Abstract

Amaç: Bu çalışmanın amacı, sıçanlarda sipermetrin (CYP) toksikasyonunda intravenöz lipid emülsiyonu (ILE) tedavisinin bazı toksikolojik, patolojik, biyokimyasal ve hematolojik parametreler üzerine etkilerinin araştırılmasıdır. Gereç ve Yöntem: 32 adet yetişkin erkek Sprague dawley sıçan kontrol, sipermetrin (CYP), sipermetrin+intravenöz lipid emülsiyonu (CYP+ILE) ve sipermetrin+genel tedavi (CYP+GT) olmak üzere dört gruba ayrıldı. CYP toksikasyonu tek doz 450 mg/kg doz sipermetrin oral yolla indüklendi. CYP+ILE grubuna %20 ILE 12,4 ml/kg I.V. yolla 10 dakika süreyle uygulandı. CYP+GT grubuna etkin kömür 1-3 mg/kg ve magnezyum sülfat 1g/kg oral yolla, atropin 2 mg/kg İ.P. verildi. İlaç uygulamasından 24 saat sonra anestezi altındaki sıçanlardan kan örnekleri ve ötenazilerini takiben karaciğer ve böbrek dokusu örnekleri alındı. Bulgular: Dokulara ait oksidatif stres parametreler değerlendirildiğinde, karaciğer dokusunda CYP grubu ile karşılaştırıldığında, CYP+ILE grubunda süperoksit dismutaz aktiviteleri, glutatyon seviyeleri ve katalaz aktiviteleri istatistiksel olarak yüksek, malondialdehit ve myeloperoksidaz seviyeleri istatistiksel olarak daha düşük bulundu. Böbrek dokusunda ise CYP grubu ile karşılaştırıldığında, CYP+ILE grubunda sadece süperoksit dismutaz aktiviteleri ve glutatyon seviyeleri istatistiksel olarak yüksek bulundu, diğer parametreler arasında anlamlı fark bulunamadı. CYP ile oluşturulan DNA hasarına bakıldığında, CYP+ILE grubunda kuyruk momenti ve kuyruk yoğunluğunun anlamlı olarak düşük olduğu belirlendi. Serum örneklerinden elde edilen biyokimyasal parametreler değerlendirildiğinde, ALT ve üre değerlerinde CYP grubu ile CYP+ILE grubu arasında anlamlı fark tespit edildi, ancak diğer biyokimyasal parametrelerde anlamlı bir fark bulunamadı. Hematolojik parametreler incelendiğinde, K grubu ile karşılaştırıldığında CYP grubunda hematokrit (%), hemoglobin (g/dl), eritrosit (ml/mm3) ve değerleri istatistiksel olarak düşük, CYP grubu ile karşılaştırıldığında, CYP+ILE grubunda trombosit (103/mm3) değeri istatistiksel olarak yüksek bulundu. Diğer hematolojik parametreler arasında anlamlı fark bulunamadı. Karaciğer ve böbrek dokusunun histopatolojik değerlendirilmesinde, CYP grubunda konjesyonlar görülürken, CYP+ILE grubunda sınırlı patolojik değişiklikler tespit edilmiştir. İmmunohistokimyasal parametreler değerlendirildiğinde ise, karaciğer ve böbrek Bcl-2 immunoreaktivitesinin CYP+ILE grubunda önemli ölçüde pozitif olduğu belirlenmiştir. Karaciğer kaspaz-3 immunoreaktivitesinde en yüksek skor CYP+ILE grubunda görülürken, böbrek kaspaz-3 immunoreaktivitesinde en yüksek skorun CYP+GT grubunda olduğu tespit edilmiştir. Sonuç: Çalışmamız sonucunda elde edilen veriler, ILE’nin sipermetrinin olumsuz etkilerine karşı etkili olabileceğini ortaya koymuştur.