Amaç: Tez çalışmasında gelişme hızının yüksek olduğu ülkeler grubu olan E-7 (Brezilya,
Çin, Endonezya, Hindistan, Meksika, Türkiye) ülkelerinin 2000-2020 dönemi arasında yıllık
verilerini kullanarak yeşil finansın ekolojik ayak izi üzerindeki etkisini panel veri analiz
yöntemiyle araştırmak temel amacı oluşturmaktadır.
Gereç ve Yöntem: E-7 ülkeleri için yeşil finansın, yenilenebilir enerji tüketimi, doğrudan
yabancı yatırımların ve reel gelirin ekolojik ayak izi üzerindeki etkisini belirlemek amacıyla
ekonometrik model kurulmuştur. Ekolojik ayak izi modelde bağımlı değişken, Yeşil Finans,
yenilenebilir enerji tüketimi, reel gelir ve doğrudan yabancı yatırımlar bağımsız değişken
olarak modele eklenmiştir. Çalışmada yapılan ekonometrik analizde ilk olarak yatay kesit
bağımlılığının varlığı test edilmiş ve serilerin durağanlığı göz önüne alınarak Crosssectionally augmented IPS (CIPS) birim kök testi tercih edilmiştir. Havuzlanmış Ortalama
Grup/Gecikmesi Dağıtılmış Otoregresif Sınır Testi (PMG/ARDL) tahmincisi kullanılarak
uzun ve kısa dönem tahminler yapılmıştır. Son olarak ise Dumitrescu Hurlin Panel
Nedensellik testi uygulanarak değişkenler arasındaki nedensellik ilişkisi sınanmıştır.
Bulgular: PMG/ARDL tahmin sonuçlarına göre, E-7 ülkelerinde uzun dönemde yeşil
finanstaki %1’lik artışın ekolojik ayak izini 0,005 oranında azalttığı sonucuna ulaşılmıştır.
Aynı zamanda yenilenebilir enerjinin uzun dönemde 0,327 oranında çevresel
sürdürülebilirliği arttırdığı görülmüştür. Çevresel Kuznets eğrisinin test edildiği çalışmada
uzun dönemde reel gelirdeki %1’lik artış ekolojik ayak izini 9,848 oranında arttırırken, reel
gelirin karesinin ise; uzun dönemde %1 lik bir artışta, ekolojik ayak izini 0,409 oranında
azalttığı görülmüştür. Bu durum çevresel Kuznets eğrisinin geçerliliğini doğrulamaktadır.
Çalışmada Dumitrescu Hurlin Panel Nedensellik test sonuçlarına göre ekolojik ayak iziyle
xiii
yeşil finans arasında ekolojik ayak izinden yeşil finansa doğru tek yönlü bir nedensellik
ilişkisi olduğu tespit edilmişken reel gelir ve karesi ile ekolojik ayak izi arasında reel gelir ve
reel gelirin karesinden ekolojik ayak izine doğru tek yönlü bir nedensellik ilişkisi olduğu
görülmüştür. Ayrıca yenilenebilir enerjiyle ekolojik ayak izi arasında çift yönlü bir
nedensellik ilişkisi olduğu bulunmuştur. Aynı zamanda modele kontrol değişken olarak
eklenen doğrudan yabancı yatırımlar ile ekolojik ayak izi arasında ekolojik ayak izinden
doğrudan yabancı yatırımlara doğru tek yönlü bir nedensellik ilişkisi olduğu tespit edilmiştir.
Sonuç: Yeşil finansın ekolojik ayak izi üzerindeki etkisini inceleyen çalışmalar literatürde
kısıtlı sayıda bulunmaktadır. Bu çalışmada gelişmekte olan ülkeler örnekleminde yeşil finans,
yenilenebilir enerji tüketimi ve çevresel Kuznets eğrisi hipotezi test edilerek yeşil enerji
kullanımının çevresel sürdürülebilirlik için önemi ortaya konmuştur. E-7 ülkelerinin karbon
sıfır hedefine ulaşabilmesi için yenilebilir enerjiye önem vermeleri ve bu konuda yapılan
yatırımları hızlandırmaları gerektiği analiz sonuçlarımız ile tespit edilmiştir. Taraflar
Konferansı 28‘in en önemli gündem maddelerinden biri olan yenilenebilir enerji
yatırımlarının arttırılması hedefine ulaşmada E-7 ülkelerinin politika yapıcıları için
çalışmamızın bulguları önemlidir. Güncel verilerin kullanıldığı ve uygulanan güncel
ekonometrik yaklaşımla çalışmamızın literatüre önemli derecede katkı sağlayacağı
düşünülmektedir. Ayrıca bu çalışmada kullanılan veriler farklı ekonometrik yaklaşımlarla,
farklı ülke örneklemleriyle ve de çeşitli çevresel göstergelerle yeniden tekrarlanabilir.
Objective: In the thesis study, the main purpose is to investigate the effect of green finance
on the ecological footprint using the panel data analysis method, using the annual data of the
E-7 countries between the period 2000-2020.
Materials and Method: An econometric model was established to determine the impact of
green finance, renewable energy consumption, foreign direct investments and real income on
the ecological footprint for E-7 countries. Ecological footprint was added to the model as the
dependent variable, and Green Finance, renewable energy consumption, real income and
foreign direct investments were added to the model as independent variables. In the
econometric analysis conducted in the study, the existence of cross-sectional dependence was
first tested and the Cross-sectionally augmented IPS (CIPS) unit root test was preferred,
considering the stationarity of the series. Long- and short-term forecasts were made using the
Pooled Mean Group/Lag Distributed Autoregressive Boundary Test (PMG/ARDL) estimator.
Finally, the causality relationship between the variables was tested by applying the
Dumitrescu Hurlin Panel Causality test.
Results: According to the PMG-ARDL estimation results, it was concluded that a 1%
increase in green finance in the long term in E-7 countries reduces the ecological footprint by
0,005. At the same time, it has been observed that renewable energy increases environmental
sustainability by 0,327 in the long term. In the study where the environmental Kuznets curve
was tested, a 1% increase in real income in the long run increased the ecological footprint by
9,848%, while the square of real income; It has been observed that a 1% increase in the long
term reduces the ecological footprint by 0,409. This confirms the validity of the
xv
environmental Kuznets curve. In the study, according to the Dumitrescu Hurlin Panel
Causality test results, it was determined that there was a one-way causality relationship
between the ecological footprint and green finance, from the ecological footprint to green
finance, while there was a one-way causality relationship between real income and its square
and ecological footprint, from real income and the square of real income to the ecological
footprint. It has been observed that there is a causal relationship. Additionally, it has been
found that there is a bidirectional causal relationship between renewable energy and
ecological footprint. At the same time, it has been determined that there is a one-way causality
relationship between the foreign direct investments added to the model as a control variable
and the ecological footprint, from the ecological footprint to the foreign direct investments.
Conclusion: There are a limited number of studies examining the impact of green finance on
ecological footprint in the literature. In this study, the importance of green energy use for
environmental sustainability was revealed by testing green finance, renewable energy
consumption and the environmental Kuznets curve hypothesis in a sample of developing
countries. Our analysis results have determined that E-7 countries need to attach importance
to renewable energy and accelerate investments in this regard in order to reach the carbon
zero target. The findings of our study are important for policy makers of E-7 countries in
achieving the goal of increasing renewable energy investments, which is one of the most
important agenda items of the Conference of the Parties. It is thought that our study will
contribute significantly to the literature by using current data and applying the current
econometric approach. In addition, the data used in this study can be repeated with different
econometric approaches, different country samples and various environmental indicators.
