Özet:
Amaç: Bu çalışmada evcil köpeklerden elde edilen intestinal patojenik Escherichia coli
(DEC) izolatlarının patotiplerinin, filotiplerinin ve antimikrobiyal direnç durumlarının
değerlendirilemesi ve arasındaki ilişkilerinin analiz edilmesi amaçlandı.
Gereç ve Yöntem: Bu çalışmada, 40 ishal ve 40 ishal olmayan evcil köpekten alınan rektal
sürüntü örneklerinden elde edilen 200 E. coli izolatı materyal olarak kullanıldı. E. coli
izolasyonları klasik konvansiyonel yöntemler ile gerçekleştirildikten sonra identifikasyonlar
BD Phoenix 100 sistemi kullanılarak yapıldı. Genotipik olarak da polimeraz zindir reaksiyonu
(PZR) ile doğrulandı. İzolatların patotipleri grupları multipleks PZR ile belirlendi. Antibiyotik
duyarlılık testlerinde BD Phoenix 100 otomatize sistem kullanıldı.
Bulgular: Patotiplendirme çalışmaları tüm E. coli izolatlarının EHEC (%47,2), EPEC
(%34,5), ETEC (%12,8), EIEC (%5,5) patotiplerinde bulunduğunu; filotiplendirme
çalışmaları ise izolatların filogrup B2 ve C (%23,7), D (%20,0), B1 (%12,7), E (%9,0), F
(%3,6) ve A (%1,8) filotiplerinde yer aldığını gösterdi. Antibiyotik duyarlılık test sonuçları
izolatların tüm %78,2’sinin çoklu antibiyotik direncine (MDR) sahip olduğunu ortaya koydu.
Köpeklerin klinik durumu ile ampisilin, amoksisilin klavulonat, siprofloksasin ve tigesiklin
direnci arasında anlamlı bir istatistiksel ilişki tespit edilirken; izolatların çoklu antibiyotik
direnç durumları, patotipleri ve filotipleri arasında anlamlı bir istatistiksel ilişki saptanmadı.
Sonuç: Köpek izolatlarında DEC patotiplerine özgü virülans genlerinin varlığı ishal olan
köpekler kadar sağlıklı görünümlü evcil köpeklerin insan enfeksiyonlarının potansiyel bir
kaynağı olabileceğini ve çok farklı filogrupların varlığı E. coli popülasyon çeşitliliğini ortaya
koyarken; çoklu antibiyotik direnci taşıyan izolatların yüksek oranı enfeksiyonların tedavisi
ve kontrolü için antibiyotik seçiminin özenle yapılması gerekliliğini belirtmektedir.
