Abstract:
Amaç: Broyler tavuklardan elde edilen Salmonella enterica subsp. enterica serovar Infantis izolatlarında integron, antimikrobiyal direnç ve virülens gen profillerinin araştırılmasıdır.
Gereç ve Yöntem: Broyler tavuklardan elde edilen toplam 255 Salmonella izolatı kullanıldı. Salmonella izolasyonu, TS EN ISO 6579-1:2017 standardına göre yapıldı. İzolatların cins (invA) ve tür (serovar Enteritidis için sefA, serovar Typhimurium için spy, serovar Infantis için fljB) düzeyinde doğrulanması, integron (int1, int2) ve virülens gen (sopB, pipD, sopE, sifA, stn, spaN, spvC, slyA, hilA, spvR) profillerinin belirlenmesi için polimeraz zincir reaksiyonu (PZR) kullanıldı. İzolatların sekiz antimikrobiyal aileye ait sekiz antibiyotiğe karşı direnç profilleri disk difüzyon yöntemi ile incelendi. İzolatların çoklu antibiyotik direnç (MDR) durumları ile integron ve virülens genlerinin varlığı arasındaki ilişki; ayrıca, integron genlerinin varlığı ile virülens genlerinin varlığı ve antimikrobiyal direnç arasındaki ilişki Pearson Ki-Kare (χ2) testi kullanılarak incelendi.
Bulgular: Tür spesifik PZR sonuçlarına göre izolatların %62,3'ü S. Infantis olarak identifiye edildi. S. Infantis izolatları arasında en yüksek direnç trimetoprim/sülfametoksazol, tetrasiklin (%89,3) ve amoksisilin/klavulanik aside (%62,9) karşı belirlenirken en etkili antibiyotikler ampisilin ve gentamisin olarak belirlendi. S. Infantis izolatlarının %61,0'i MDR’ye sahip iken %96,8'i integron geni taşıyordu. İzolatların, bazı virülens genlerini (sopB, pipD, sifA, stn, spaN, slyA, hilA) yüksek (%93,7-%96,8) yüksek, bazı virülens genlerini ise (sopE, spvC, spvR) daha düşük oranlarda (%11,9-%3,1) taşıdıkları tespit edildi. Yapılan istatistiksel analiz sonrasında, integron genlerinin varlığı ile bazı antibiyotiklere (gentamisin ve ampisilin) karşı direnç ve
xiv
belirli virülens genlerinin (sopB, pipD, spaN, spvC, slyA, hilA, spvR) varlığı arasında anlamlı bir ilişki saptandı.
Sonuç: Broyler tavuklardan elde edilen MDR’ye sahip S. Infantis izolatlarında yüksek düzeyde integron ve virülens genlerinin belirlenmesi; bu patojenin ilaç direncini ve hastalık yapma potansiyelini anlamak için önemlidir ve etkili tedavi stratejilerinin geliştirilmesine yardımcı olabilir.
