Özet:
KLİNİĞİMİZE GELEN KEDİ VE KÖPEKLERDE KARŞILAŞILAN EKSTREMİTE UZUN KEMİK KIRIK OLGULARININ RADYOLOJİK OLARAK DEĞERLENDİRİLMESİ
KOÇ Ş, Aydın Adnan Menderes Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Cerrahi (Veteriner) Programı, Yüksek Lisans Tezi, Aydın, 2023
Amaç: Bu tez çalışmasında 2020-2022 yılları içerisinde Aydın Adnan Menderes Üniversitesi Veteriner Fakültesi Radyoloji Ünitesi kayıtları 2020-2022 tarihleri arasında retrospektif olarak incelenerek kedi ve köpeklerde görülen uzun ekstremite kırık olgularının ırk, yaş ve cinsiyeti ile kırıkların radyolojik olarak sınıflandırılmasının yapılması amaçlandı.
Gereç ve Yöntem: Çalışmanın materyalini, 1 Ocak 2020-31 Aralık 2022 tarihleri arasında Aydın Adnan Menderes Üniversitesi Veteriner Fakültesi Hayvan Hastanesi Cerrahi Kliniğine getirilen ve radyografik olarak muayenesi yapılan 112 kedi ve 141 köpek olmak üzere toplam 253 (n=253) adet hayvan oluşturdu. Radyografisi alınan uzun ekstremite kırığı bulunan hayvanın türü, ırkı, cinsiyeti, yaşı göz önünde bulundurularak; kırıkların radyolojik olarak sınıflandırılması için röntgen filmleri değerlendirildi.
Bulgular: Yapılan istatistiksel analizlerde hayvanların kırıklarının kemiklere göre dağılımında; kedilerde 51 olguda (%46) femur kırığı, 25 olguda (%22) tibia ve fibula kırığı, 20 olguda (%18) humerus kırığı ve 16 olguda (%14) antebrachium kırığı belirlendi. Köpeklerde ise 58 olguda (%41) femur kırığı, 37 olguda (%26) tibia ve fibula kırığı, 29 olguda (%21) antebrachium kırığı ve 17 olguda (%12) humerus kırığı gözlendi
Sonuç: Uzun ekstremite kırık olguları, kırık dağılımına bakıldığında arka ekstremite kırıklarının daha fazla oluştuğu, kırıkların anatomik yerleşim yerine göre diafizer kırıkların fazla görüldüğü, kırık çizgisi şekline göre transversal (enine) kırıklar daha fazla oluştuğu, deri yaralanması ve dış ortamla ilişkisine göre kapalı kırıkların fazla şekillendiği belirlendi
