dc.contributor.advisor |
PARIN, DOÇ. DR. UĞUR |
|
dc.contributor.author |
KARATAŞ, SÜLEYMAN |
|
dc.date.accessioned |
2023-09-05T08:29:06Z |
|
dc.date.available |
2023-09-05T08:29:06Z |
|
dc.date.issued |
2023-09-04 |
|
dc.date.submitted |
2023-08-07 |
|
dc.identifier.citation |
BAZI DEZENFEKTANLARIN HASTANE İNFEKSİYONU ETKENİ BAKTERİLERE KARŞI ANTİBİYOFİLM AKTİVİTELERİNİN IN VITRO OLARAK ARAŞTIRILMASI, Karataş S. Aydın Adnan Menderes Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Mikrobiyoloji Programı, Yüksek Lisans Tezi, Aydın, 2023. |
tr_TR |
dc.identifier.uri |
http://hdl.handle.net/11607/5071 |
|
dc.description.abstract |
Amaç: Pseudomonas aeruginosa, Staphylococcus aureus, K. pneumoniae ve E. faecalis biyofilm tabakası mikrobiyal hücre ve ekstrasellüler polimerik madde üzerine gluteraldehit, perasetik asit, hidrojen peroksit ve sodyum hipokloritin etkinliğinin araştırılması amaçlanmıştır.
Gereç ve Yöntem: P. aeruginosa, S. aureus, K. pneumoniae ve E. faecalis standart suşları üretici firmadan temin edilmiştir. Dezenfektan olarak gluteraldehit, perasetik asit, hidrojen peroksit ve sodyum hipoklorit uygun çözeltilerde sulandırılmıştır. Ardından suşarın biyofilm oluşturma kapasitesi, suların dezenfektanlara karşı antimikrobiyel duyarlılıkları, biyofilm ve dezenfektan testleri gerçekleştirilmiştir.
Bulgular: Biyofilm kapasitesi bulguları açısından en güçlü bakterilerin P. aeruginosa ve K. pneumoniae olduğu, E. faecalis’in orta derece ve S. aureus’un ise zayıf düzeyde biyofilm kapasitesi meydana getirdiği saptandı. P. aeruginosa ve K. pneumoniae biyofilm tabakasına H2O2’nin etkili olmadığı, IUPAC’nın biyofilmde orta derecede azalma sağladığı, PAA’nın ise yine orta derece azalma sağlayarak benzer etkinlik gösterdiği saptandı. NaClO’nun ise biyofilm tabakasında yüksek oranda azalma sağlayarak en etkin dezenfektan olduğu saptandı. Dezenfektanların 30. dakikadan sonra etkisinin olmadığı görüldü. S. aureus ve E faecalis biyofilm tabakasına ise çalışılan tüm dezenfektanların etkili olduğu görüldü.
Sonuç: Çalışma sonucunda En etkin dezenfektanların 60. dakikada yüksek oranda azalma ile H2O2 ve % NaClO olduğu görüldü. IUPAC ise 60. dakikada orta derecede azalma sağladı. En az etkin olan dezenfektanın ise PAA olduğu görüldü. |
tr_TR |
dc.description.tableofcontents |
KABUL VE ONAY i
TEŞEKKÜR ii
İÇİNDEKİLER iii
SİMGELER VE KISALTMALAR DİZİNİ vi
TABLOLAR DİZİNİ viii
ÖZET ix
ABSTRACT x
1. GİRİŞ 1
2. GENEL BİLGİLER 3
2.1. Dezenfeksiyon, Sterilizasyon ve Dezenfektanlar 3
2.2. Dezenfektanların Sınıflandırılması ve Yapısı 3
2.2.1. Asitler 3
2.2.2. Alkaliler 4
2.2.3. Alkoller 4
2.2.4. Aldehitler 4
2.2.5. Biguanidler 5
2.2.6. Halojen İçerikliler 5
2.2.7. Oksitleyiciler 6
2.2.8. Fenoller 6
2.2.9. Kuarterner Amonyum Bileşikler 6
2.2.10. Ağır Metaller 7
2.3. Dezenfektanların Etkinliklerini Belirleme Yöntemleri 7
2.4. Hastane Enfeksiyonları 7
2.4.1. Metisiline Dirençli Staphylococcus aureus (MRSA) 8
2.4.2. Vankomisine Dirençli Enterokoklar (VRE) 9
2.4.3. Genişlemiş Spektrumlu -laktamaz (GSBL) Üreten Bakteriler 9
2.4.4. Nonfermentatif Gram-Negatif Basiller 10
2.5. Öncelik Sırasına Göre Hastane Gereçlerinin Dezenfeksiyonu 10
2.5.1. Kritik Araçlar 10
2.5.2. Yarı Kritik Araçlar 11
2.5.3. Kritik Olmayan Araçlar 13
2.6. Biyofilm Yapısı ve Oluşumu 14
2.6.1. Mikroorganizmaların Biyofilm İçinde Olgunlaşması 15
2.7. Mikrokoloni ve Biyofilm Oluşumu 16
2.8. Biyofilmlerde Mikrobiyal Etkileşim 17
2.9. Biyofilmlerin Konakçı Savunma Mekanizmalarına Karşı Direnci 19
2.10. Biyofilmlerin Antimikrobiyal Ajanlara Toleransı 19
2.11. Biyofilm Bakterilerinin Büyüme Hızı ve Antimikrobiyal Tolerans 20
2.12. Antimikrobiyallere Toleranslı Bir Biyofilm Fenotipinin İndüksiyonu 21
2.13. Biyofilmlerin Klinik Önemi 21
2.14. Biyofilm Enfeksiyonlarının Yönetimi 22
3. GEREÇ VE YÖNTEM 26
3.1. Gereç 26
3.1.1. Standart Suşlar 26
3.1.2. Dezenfektanlar 26
3.1.3. Nötralizer Solüsyon 26
3.1.4. Besiyerleri 27
3.1.4.1. Kanlı Agar (Merck 1.10886) 27
3.1.4.2. Trypton Soya Agar (TSA) (Merck 105458) 27
3.1.4.3. Trypton Soya Broth (TSB) (Merck 105459) 27
3.2. Yöntem 27
3.2.1. Dezenfektan ve Kristal Viyole Hazırlanması 27
3.2.2. Biyofilm Oluşturma Kapasitesinin Belirlenmesi 28
3.2.3. Antimikrobiyel Duyarlılık Testi 28
3.2.4. Biyofilm ve Dezenfektan Testi 29
4. BULGULAR 30
4.1. Biyofilm Kapasitesi Bulguları 30
4.2. Antimikrobiyel Duyarlılık Testi Bulguları 30
4.3. Biyofilm ve Dezenfektan Testi Bulguları 32
5. TARTIŞMA 35
6. SONUÇ VE ÖNERİLER 38
KAYNAKLAR 39
BİLİMSEL ETİK BEYANI 47
ÖZ GEÇMİŞ 48 |
tr_TR |
dc.language.iso |
tur |
tr_TR |
dc.publisher |
AYDIN ADNAN MENDERES ÜNİVERSİTESİ SAĞLIK BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ |
tr_TR |
dc.rights |
info:eu-repo/semantics/openAccess |
tr_TR |
dc.subject |
P. aeruginosa, S. aureus, K. pneumoniae, E. faecalis, Antibiyotik duyarlılık, Dezenfektan |
tr_TR |
dc.title |
BAZI DEZENFEKTANLARIN HASTANE İNFEKSİYONU ETKENİ BAKTERİLERE KARŞI ANTİBİYOFİLM AKTİVİTELERİNİN IN VITRO OLARAK ARAŞTIRILMASI |
tr_TR |
dc.type |
masterThesis |
tr_TR |
dc.contributor.authorID |
10564376 |
tr_TR |
dc.contributor.department |
Aydın Adnan Menderes Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü |
tr_TR |