AKUT RENAL HASARLI KÖPEKLERDE BAĞIRSAK ULTRASONOGRAFİSİ: BAĞIRSAK-RENAL EKSENİ ODAKLI PROSPEKTİF DEĞERLENDİRMELER

Abstract

Amaç: İntestinal disbiyozis ile renal hastalıkların patofizyolojileri arasında, gastrointestinal sistem ve renal arasındaki bağlantıdan dolayı bir ilişkili bulunmaktadır. Bu kapsamda belirtilen tez projesi ile akut renal hasarı bulunan köpeklerde renal ve intestinal ilişkinin ultrasonografik olarak belirlenmesi ve ultrasonografik intestinal verilerin akut renal hasarın erken belirteci olup olmayacağının ortaya konulması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Doğal yolla oluşan akut renal hasar tanısı konulan ve herhangi bir şikayeti bulunmayan sağlıklı olmak üzere her iki cinsiyetten ve farklı yaşlardaki (yaş aralığı 1-13) toplamda 64 köpek çalışmaya dahil edildi. Birinci grubu (n=24), kliniğe aşı veya sağlık kontrolü amacıyla getirilen, klinik ve laboratuvar değerlendirilmelerinde herhangi bir anormallik saptanmayan sağlıklı köpekler, ikinci grubu subklinik akut renal hasar (ARH)’lı kreatin değerleri normal sınırlar içerisinde olup Nötrofil jelatinaz ilişkili lipokalin (NGAL) değerleri yüksek olan köpekler (n=33), üçüncü grubu tübüler zararla ilişkili ARH bulunan kreatin ve NGAL değerleri yüksek (n=7) köpekler oluşturdu. Bulgular: Gerek tübüler zararla ilişkili ARH tanısı grubunda gerekse de subklinik ARH tanısı konulan gruplarda meydana gelen NGAL değişimleri ile yapılan sol böbrek /Aort ölçümleri arasında anlamlı düzeyde bir artış eğiliminin bulunmadığı belirlendi. Subklinik ARH ile, tübüler zararla ilişkili ARH kreatinin düzeyleri ve tübüler zararla ilişkili ARH bulunan hastalarla, sağlıklı grup arasında güçlü anlamlı (p<0,001) bir farklılık tespit edilmiştir. Tübüler zararla ilişkili ARH bulunan hastalarda kolon 3.3±0.1 mm, duodenum 5.1±0.4 mm, jejenum 4.4±0.3 mm olarak bulunurken, subklinik ARH grubuna dahil edilen hastalarda duvar kalınlıkları kolon 3.8±0.2 mm, duodenum 5.5±0.2 mm, jejenum 4.6±10.8 mm olarak tespit edilmiştir. Renal intestinal ilişki değerlendirildiğinde yanlızca subklinik ARH’li köpeklerdeki intestinal değişimler sağlıklılara kıyasla anlamlı olarak kolon p<0.001, duodenum p<0.01 ve jejenum p<0.05 bulunmuştur. Sonuç: ARH mevcut olan köpeklerde intestinal duvar kalınlıklarında artış görülmüştür. Elde edilen bu sonuçlar köpeklerde böbrek bağırsak iletişimini desteklemektedir.