Özet:
Klasik Tauber teorisi, bir toplanabilme metodu tarafından toplanan dizinin yakınsaklığının elde edilmesi için gerekli olan koşulları bulmak üzerine kurulmuştur. Bu tip koşullara Tauber koşulları, bir toplanabilme metodundan yakınsaklığın elde edildiği teoremlere de Tauber tipi teoremler denir. İlk olarak bu tipteki koşullar 1897 yılında A. Tauber tarafından verilmiştir. Tauber çalışmasında uygun koşullar altında Abel metodu tarafından toplanabilen bir dizinin yakınsaklığını elde etmiştir. Daha sonra yapılan çalışmalar belli bir toplanabilme metodu için verilen Tauber tipi teoremlerde Tauber koşulunun zayıflatılması üzerine yoğunlaşmıştır. Bu süreçte farklı bir çok toplanabilme metodu için Tauber tipi teoremler elde edilmiştir. Bu tez çalışmasında ağırlıklı ortalamalar metodu ve (J, p) metodu için Tauber teoremleri incelenmiştir. Literatürdeki klasik çalışmalardan başlayan ve günümüze kadar yapılan çalışmalar araştırılmıştır. Birinci bölümde, kısaca toplanabilme metotları ve Tauber teorisinin tarihsel gelişiminden bahsedilmiştir. İkinci bölümde, tez boyunca kullanılacak olan tanımlamalar ve gösterimler verilmiiş, klasik Tauber tipi teoremler ele alınmıştır. Üçüncü bölümde, ağırlıklı ortalamalar metodu için Tauber koşulları ve buna bağlı olarak Tauber tipi teoremler verilmiştir. Dördüncü bölümde ise (J, p) metodu için Tauber koşulları ve Tauber tipi teoremler verilmiştir.
Classical Tauberian theory is constructed on finding necessary conditions in order to obtain convergence of sequence which is summable a summability method. Conditions in these types are called Tauberian conditions, and theorems, through which the convergence is obtained from a summability method, are also called Tauberian theorems. Firstly, conditions in these types were given by A. Tauber in 1897. In his study, Tauber has obtained convergence of a sequence which is summable by Abel summability method under suitable conditions. Later on, the studies are focused on weakening of a Tauberian condition in the Tauberian theorems which are given for a certain summability method. Through this process, Tauberian theorems have been obtained for many summability methods. In this thesis, Tauber theorems for the weighted mean method of summability and the method of (J, p) are examined. Studies begining from classical studies in the literature and studies up to now have been investigated. In the first chapter, historical development of classical Tauberian theory and summability theory are mentioned, shortly. In the second chapter, the definitions and notations, which are going to be used throughout this thesis, are given and classical Tauberian theorems are addressed. In the third chapter, Tauberian theorems and Tauberian conditions for the weighted mean method of summability are given. In the fourth chapter, Tauberian theorems for the (J, p) summability method are given.