Brakisefalik ırk köpeklerde yumuşak damağın bilgisayarlı tomografi (BT) ile muayenesi

Abstract

Amaç: Bilgisayarlı tomografi varlığında görüntüleme ile endotrakeal tüp olmadan brakisefalik köpeklerde nazo- ve orofarengeal bölgede bulunan yumuşak ve kemik dokular üzerinde ölçümler yapılarak bu ölçümlerin birbirleri arasındaki korelasyon varlığı ve BOHS’nin klinik şiddeti ile ilişkilendirilmesi hakkında bilgi verilmesi amaçlanmaktadır. Gereç ve Yöntem: Araştırma, Aydın Adnan Menderes Üniversitesi Veteriner Fakültesi Cerrahi Anabilim Dalı Küçük Hayvan Kliniği’ne getirilen farklı ırk, yaş ve cinsiyetteki; horlama, solunum güçlüğü, egzersiz intoleransı ve senkop gibi BOHS’ın dört ana semptomundan en az birine sahip olan on iki brakisefalik köpek ile gerçekleşmiştir. Çalışmanın verileri, bilgisayarlı tomografi cihazı ile endotrakeal tüp olmaksızın servikal/farengeal bölgeden elde edilen sagittal, dorsal ve transversal kesitsel görüntüler ile oluşturulmuştur. Bulgular: Şiddetli derecede brakisefalik hava yolu sendromuna sahip köpeklerin yumuşak damak kalınlığı (P<0,05), hafif ve orta şiddetteki köpeklere kıyasla önemli ölçüde kalın bulunmuştur. İngiliz Bulldog ırkı köpeklerde yumuşak damak boyutları (uzunluk ve kalınlık), Pug ve Fransız Bulldog’lara kıyasla daha büyük olarak belirlenmiştir. Sendromun şiddeti ile yumuşak damak uzunluğunun %25’i ve %50’si seviyesindeki yumuşak damak kalınlıkları (K2 ve K3) arasındaki ilişki, istatistiksel olarak önemli (P<0,05) bulunmuştur. Farklı şiddetlerde brakisefalik sendroma sahip köpeklerde yumuşak damak uzunluğu açısından anlamlı bir fark bulunmamıştır. Sonuç: Bu çalışmadaki en anlamlı sonuç, yumuşak damak kalınlıklarındaki artışın, brakisefalik obstruktif havayolu sendromunun şiddetini arttırdığı ve yumuşak damak uzunluğunun, her zaman klinik şiddetle ilişkili olmadığıdır.

Objective: It is aimed to provide information about the existence of correlation between these measurements and the clinical severity of BOAS by performing measurements on soft and bone tissues in the naso and oropharyngeal region in brachycephalic dogs without endotracheal tube with imaging in the presence of computed tomography. Materials and Methods: The research performed in different races, ages and genders brought to Aydın Adnan Menderes University, Faculty of Veterinary Medicine, Department of Surgery Small Animal Clinic, twelve brachycephalic dogs with at least one of the four main symptoms of BOAS, such as snoring, difficulty breathing, exercise intolerance, and syncope. The data of the study were created with sagittal, dorsal and transversal cross-sectional images obtained from the cervical/pharyngeal region with a computed tomography device without an endotracheal tube. Results: Dogs with severe brachycephalic airway syndrome had a significantly thicker soft palate (P<0.05) compared to mild and moderate dogs. Soft palate sizes (length and thickness) were determined to be larger in English Bulldog breed dogs compared to Pugs and French Bulldogs. The relationship between the severity of the syndrome and the soft palate thicknesses (K2 and K3) at 25% and 50% of the soft palate length was found to be statistically significant (P<0.05). There was no significant difference in soft palate length in dogs with different severity of brachycephalic syndrome. Conclusion: The most significant result in this study is that the increase in soft palate thickness increases the severity of brachycephalic obstructive airway syndrome and the soft palate length is not always associated with clinical severity.