Akıl ve zekâ oyunları uygulamalarının ortaokul 7. sınıf öğrencilerinin matematik dersine karşı tutum, güdü ve öğrenme stratejilerine etkisinin incelenmesi

Abstract

Amaç: Bu çalışmada zekâ oyunlarının ortaokul 7. sınıf öğrencilerinde matematik dersine karşı tutum, güdü ve öğrenme stratejileri üzerine etkileri incelenmiştir. Materyal ve Yöntem: Çalışma 2019-2020 eğitim-öğretim yılında 11 deney grubu öğrencisiyle, 12 hafta boyunca, haftada 6 ders saati, 38 farklı zekâ oyunu oynanarak uygulanmıştır. Araştırmada ön test son test kontrol gruplu yarı deneysel desen kullanılmıştır. Çalışmadaki öğrencilere ön test ve son test olarak matematik dersi tutum ölçeği (Önal, 2013), matematik dersi güdü ölçeği (Ellez, 2014), matematik dersi öğrenme stratejileri ölçekleri (Ellez, 2014) uygulanmıştır. Verilerin analizinde kontrol ve deney grupları arasındaki anlamlılık incelemesi için Mann Whitney-U testi, grupların kendi arasındaki ön test son test anlamlılık incelemesi için Wilcoxon İşaretli Sıralar testi kullanılmıştır. Bulgular: Çalışma sonucunda üç ölçek puanlarında da anlamlı farklılıklar bulunamamıştır. Kontrol grubunun üç ölçekte de puan ortalaması düşmüştür. Deney grubunun ise tutum ve öğrenme stratejileri puanları artmış, güdü puanları değişmemiştir. Sonuç: Anlamlı değişimler bulunmasa da gruplardaki farklılıklar zekâ oyunları programının etkililiğini gösterir. Araştırmacılara kontrol dışı değişkenlerin daha fazla kontrol altına alınabildiği farklı çalışmalar yapılması önerilmektedir. Zekâ oyunları öğretim programına yönelik çalışmaların farklı sınıf kademelerinde, hem bilişsel hem duyuşsal becerilerin incelendiği deneysel çalışmalarla artırılması gerektiği düşünülmektedir.

Objective: In this study, the effects of intelligence games on the attitudes, motivations and learning strategies of secondary school 7th grade students towards mathematics were examined. Material and Methods: The study was carried out with 11 experimental group students in the 2019-2020 academic year, for 24 weeks, 3 lesson hours a week, 38 different intelligence games were played. In the research, a quasi-experimental design with pre-test post-test control group was used. Mathematics lesson attitude scale (Önal, 2013), mathematics lesson motivation scale (Ellez, 2014), mathematics lesson learning strategies scales (Ellez, 2014) were applied to the students in the study as pre-test and post-test. Mann Whitney-U test was used to analyze the significance between the control and experimental groups in the analysis of the data, and the Wilcoxon Signed Ranks test was used for the pre-test post-test significance analysis between the groups. Results: As a result of the study, no significant differences were found in the three scale scores. The mean score of the control group in all three scales decreased. On the other hand, the attitude and learning strategy scores of the experimental group increased, but their motivation scores did not change. Conclusion: Although no significant changes were found, the differences in the groups indicate the effectiveness of the mind games program. It is recommended that researchers conduct different studies in which out-of-control variables can be controlled more. It is thought that the studies on the intelligence games curriculum should be increased with experimental studies examining both cognitive and affective skills at different grade levels.