Özet:
Amaç: Bu çalışmada, uzamış üst birinci moları intrüze etmek için tasarlanmış dört farklı sistemde kemik dokular ve dişler üzerindeki gerilme dağılımları ile dişlerdeki yer değiştirmeler sonlu elemanlar analizi ile değerlendirilmiş ve in-vivo olarak gözlenemeyen yan etkilerin tespit edilerek klinik uygulamalara ışık tutması amaçlanmıştır.
Gereç ve Yöntem: İlk senaryoda, tüm maksiller dişler braketlenerek 0,016 inch çaplı nikel-titanyum ark teli geçilmiştir. İkinci senaryoda bantlanmış birinci molara palatinale ve bukkale yerleştirilmiş mini vidalardan intrüzyon kuvveti uygulanmış, üçüncü senaryoda bukkale yerleştirilmiş mini vidadan kuvvet uygulanarak palatinalden transpalatal ark ile desteklenmiş, dördüncü senaryonda ise midpalatal sutura yerleştirilen mini vidalardan destek alan Mousetrap apareyi ile sadece palatinalden intrüzyon kuvveti uygulanmıştır. Bunun için mandibula hariç tüm kranyumun kortikal ve spongioz kemik dokuları, dişler, periodontal ligamentleri ve kullanılan tüm apareyler bilgisayar ortamında modellenmiş ve tüm senaryolarda sağ maksiller birinci molar dişe toplam 100 gram kuvvet uygulanmıştır. Dişlerde üç düzlemde meydana gelen yer değiştirmeler ile von Mises gerilmeleri, kortikal ve spongioz kemiklerde meydana gelen basma ve çekme gerilmeleri not edilerek karşılaştırılmıştır.
Bulgular: Dişlerde meydana gelen en yüksek von Mises gerilmesi 0,33 N/mm2 olarak ilk senaryoda ölçülmüştür. Kortikal kemikteki en yüksek basma ve çekme gerilmeleri sırasıyla 0,80 N/mm2 ve 0,90 N/mm2 olarak ikinci senaryoda ölçülmüştür. Spongioz kemikler üzerindeki değerler oldukça düşük bulunmuştur. Dişlerde meydana gelen en şiddetli devrilme ile en az intrüzyon hareketleri ise ilk senaryoda tespit edilmiştir.
Sonuç: Hiçbir senaryoda kök rezorpsiyonuna sebep olabilecek veya mini vida kaybına yol açabilecek şiddette bir gerilme tespit edilmemiştir. Son üç senaryoda uygulanan mekanikler, maksiller molar diş intrüzyonu için uygun bulunmuştur.
