Giresun ilindeki büyükbaş hayvan yetiştiricilerinin bilgi kaynaklarının hayvanların beslenmeleri üzerine etkileri

Abstract

Amaç: Bu çalışmada, Giresun ilindeki büyükbaş hayvan yetiştiricilerinin bilgi kaynaklarının hayvan beslenmesi üzerine etkileri açısından değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışmanın materyalini, oransal örnekleme yöntemi ile belirlenen Giresun ilindeki büyükbaş hayvan yetiştiriciliği yapan 99 işletmeyle yapılan anketler oluşturmuştur. Üreticilerin davranış ve karar süreçlerini incelemek için Doğrusal Olmayan Kanonik Korelasyon (DOKKA) yöntemi ile grafikler elde edilmiştir. Bulgular: Sosyo-ekonomik açıdan bakıldığında %58,59 unun 35-60 yaş aralığında, %85,86'sı erkek, %36,37'si ilköğretim mezunu, %62,63'ü orta gelir seviyesinde, %90,91'i herhangi bir örgüte kayıtlı ve %80,81'inin de hayvancılık konulu herhangi bir kursa katılmadığı belirlenmiştir. İşletmelerin %64,65'i hayvancılık için olmazsa olmaz yem olarak samanı göstermişlerdir. İşletmelerin %43,43'ü hayvanlarına verimlerine bakılmaksızın aynı miktarda yem verdiklerini ifade etmiştir. Aynı zamanda, işletmelerin %80,81'i besleme programlarını kendilerinin yaptığını bildirmiştir. Bilgi kaynaklarını ise %81,82 ile TV ve %72,73 ile internetten sağladıkları belirlenmiştir. Sonuç: Sonuç olarak, işletmelerin süt verimlerinin az olmasından dolayı yetiştiricilerin elde ettikleri sütleri genellikle işledikten sonra bireysel pazarlamaya yöneldikleri anlaşılmıştır. Araştırmaya katılan yetiştiricilerin bilgi kaynaklarından yararlanma durumlarına bakıldığında herhangi bir yeniliği uygulamaya karar verirken uygulamanın ucuz olması ve gelirlerini artıracak olması düşüncesinin yetiştiricileri teşvik ettiği görülmektedir. İhtiyaç duydukları bilgiye en kolay internet ve televizyon kanallarından ulaştıkları anlaşılmış, tarımsal yayım ve kitapların yeterince kullanmadıkları anlaşılmıştır. Genel olarak değerlendirildiğinde hayvan sayısı az olan işletmelerin bilgi kaynaklarının yetersiz olduğundan söz edilebilir.

Objective: In this study, it is aimed to evaluate the information sources of cattle breeders in Giresun in terms of their effects on animal nutrition. Material and Methods: The material of the study consisted of questionnaires made with 99 cattle breeding farms in Giresun province, which was determined by the sampling method. To examine the behavior and decision processes of the producers, graphs were obtained with the Non-Linear Canonical Correlation (OVERALS) analysis. Results: From a socio-economic point of view, 58.59% of them are in the 35-60 age range, 85.86% are male, 36.37% are primary school graduates, 62.63% are at middle income level, 90.91% are organized and 80.81% of them did not attend any course on animal husbandry. 64.65% of the farmss indicated straw as indispensable feed for livestock production. 43.43% of the farms stated that they give the same amount of feed to their animals regardless of their yield. At the same time, 80.81% of the enterprises reported that they made their own feeding programs. It was determined that they obtained their information resources from TV (81.82%) and internet (72.73%). Conclusions: Due to the low milk yield of the farms, it has been understood that the breeders generally turn to individual marketing after processing the milk they obtain. Considering the situation of the breeders participating in the research benefiting from information sources, it is seen that when deciding to implement any innovation, it is mostly cheap, and they think that they will increase their income. It has been understood that they can reach the information they need most easily from the internet and television channels, and it has been understood that agricultural publications and books are not used enough. When evaluated in general, it can be said that the information resources of the farms which small scaled are insufficient.