Farklı Sürelerde Etodolak Kullanımının Farelerde Yapısal ve Biyokimyasal Etkilerinin İncelenmesi

Abstract

Amaç: Bu çalışmada amacımız etodolağın farklı sürelerde kullanımıyla böbrek, karaciğer ve akciğerde ne gibi etkilere yol açtığını histolojik ve biyokimyasal olarak değerlendirmek ve farklı sürelerde kullanımının dokuda meydana getirdiği etkiyi gözlemlemek. Gereç ve Yöntem: Çalışmada 3 aylık dişi balb-c cinsi fare kullanıldı. Fareler 3 gruba ayrılıp birinci grupta 8 hayvan, ikinci ve üçüncü grupta 10 hayvan olacak şekilde gruplandırıldı. İlk grup olan kontrol grubuna oral gavajla %40 'lık DMSO verildi. İkinci gruba 10 mg/kg etodolac (etol ford 400 mg) %40 'lik DMSO'da çözündürülerek oral gavajla 3 hafta boyunca verildi. Üçüncü gruba 10 mg/kg etodolac %40 'lik DMSO'da çözündürülerek oral gavajla 6 hafta boyunca verildi.. Biyokimyasal analizler alınan kan örneklerinden böbrek için üre ve kreatin değerlerine karaciğer için alanin aminotransferaz (ALT) ve aspartat aminotransferas (AST) seviyelerine bakıldı. Bulgular: Grup 3'te diğer gruplara oranla istatistiksel olarak anlamlı farklar gözlemlendi. Grup 2 ve Grup 3'ün karaciğerinde yer yer sinüzoidal dilatasyonlar görüldü nekroza giden hüc re kümeleri izlendi. Grup 3'te geniş bir alanı kaplayan nekroza uğramış hücreler ve onları sa- ran fagositik sisteme ait hücreler izlendi.Grup 2 ve Grup 3'ün böbrek dokularında tubuler dila- tasyon ve tubulus epitelinde dejenerasyon h&E boyasıyla gösterildi. Grup 3'de bunlara ek ola- rak yaygın bir moleküler infiltrasyon gözlemlendi. İmmünohistokimyasal boyamada SAA (Serum Amiloid A) ve CD4 antikorları kullanıldı. Böbrek dokusunda SAA antikoruyla amilo- oid boyanmalar grup 3'te gösterildi. CD4 antikoruyla akciğerdeki yardımcı t hücrelerine bakıl- dı. Akciğerde yardımcı T hücrelerinde artışa neden olduğu görüldü. Sonuç: Çalışmamızda ilacın 3 ila 6 hafta kullanıyla böbrek, karaciğer ve akciğerde olumsuz etkilerin olduğu izlendi. 6 hafta etodolak uygulamasının karaciğerde ve böbrekte daha bariz yapısal değişiklikler gözlemlendi. Bu değişiklikler biyokimyasal parametrelerle uyumludur.