Amaç: Çalışmada, ratlarda parasetamol ile oluşturulan hepatoksisite ve oksidatif stres üzerine oleuropeinin koruyucu etkileri araştırıldı. Gereç ve Yöntem: Çalışmada Aydın Adnan Menderes Üniversitesi Veteriner Fakültesi Deney Hayvanları Üretim ve Araştırma Laboratuvar`ından temin edilen, canlı ağırlığı 200-250 gr aralığında değişen 5 aylık erkek toplam 48 Wistar Albino rat kullanıldı. Ratlar kontrol, parasetamol (3 g/kg/gün), oleuropein (15 mg/kg/gün), parasetamol+oleuropein (sırası ile 3+15; 3+30; 3+50 mg/kg/gün) ve parasetamol+N-asetilsistein (3+150 g/kg/gün) uygulaması olacak şekilde 6 gruba ayrıldı (n=8). Belirtilen ilaç miktarları ratlara oral ve tek doz olarak uygulandı. Uygulamadan 24 saat sonra, biyokimyasal analizler için kan örnekleri ile histolojik ve oksidan (malondialdehit (MDA) ve antioksidan (glutatyon (GSH), katalaz (CAT), süperoksit dismutaz (SOD)) parametre analizleri için karaciğer doku örnekleri toplandı. Bulgular: Oleuropeinin (15 mg/kg/gün) karaciğerde nekrotik alanların küçülme sağladığı; ancak, hepatositlerde şişme, vakuoler yapı ve kordon yapısında bozulmalar olduğu ve yüksek dozda oleuropeinin (30 mg/kg/gün) ve parasetamol+N-asetilsistein uygulamasının karaciğer üzerinde daha iyi koruyucu etki gösterdiği görüldü. Parasetamol grubunda AST (P=0,020), ALT (P=0.012)) bilirubin (P=0,039), LDH (P=0,049), üre (P=0,049) ve kreatin (P=0,011) seviyeleri ile MDA (P=0,046) düzeyinin anlamlı olduğu gözlendi. Karaciğer CAT düzeyinin parasetamol+oleuropein (15 ve 30 mg/kg/gün) ve parasetamol+NAC gruplarında, parasetamol grubuna göre düşük ve anlamlı (P=0,022) olduğu belirlendi. Sonuç: Çalışmada karaciğerde parasetamolün yol açtığı hepatotoksisite ve oksidatif hasarı karşı oleuropein uygulamasının etkinlik sağlayabileceği ve olası karaciğer hasarını azaltmada kulanılabileceği; ancak, bunun farklı dozlarda ve uygulama sürelerinde genişletilmiş değerlendirme parametreleri ile desteklenmesi kanatine varılmıştır. Bu kapsamda elde edilecek sonuçlar oleuropeinin ekonomik ve ulusal kaynaklı yeni bir alternatif koruyucu farmakolojik madde modelinin geliştirilmesine katkı sağlayabilir.
Objective: In the study, the protective effects of oleuropein on hepatoxicity and oxidative
stress induced by paracetamol in rats were investigated.
Material and Methods: In the study, a total of 48 Wistar Albino rats, 5 months old male,
with a bodyweight of 200-250 g were obtained from the Experimental Animal Production and
Research Laboratory of Aydın Adnan Menderes University, Faculty of Veterinary Medicine,
were used. Rats were control, paracetamol (3 g/kg/day), oleuropein (15 mg/kg/day),
paracetamol+oleuropein (3+15; 3+30; 3+50 mg/kg/day, respectively) and paracetamol+N -
acetylcysteine (3+150 g/kg/day) application was divided into 6 groups (n=8). The specified
drug amounts were administered to the rats orally and as a single dose. 24 hours after
administration, blood samples were collected for biochemical analyzes and liver tissue
samples were collected for histological and oxidant (malondialdehyde (MDA) and antioxidant
(glutathione (GSH), catalase (CAT), superoxide dismutase (SOD)) parameter analyses.
Results: Oleuropein (15 mg/kg/day) provides reduction of necrotic areas in the liver;
however, it was observed that hepatocytes had swelling, vacuolar structure, and cord structure
deterioration, and high-dose oleuropein (30 mg/kg/day) and paracetamol+N-acetylcysteine
administration had better protective effects on the liver. In the paracetamol group; AST
(P=0.020), ALT (P=0.012)), bilirubin (P=0.039), LDH (P=0.049), urea (P=0.049) and creatine
(P=0.011) levels and MDA (P=0.046) levels was found to be significant. Liver CAT level was
determined to be lower and significant (P=0.022) in the paracetamol+oleuropein (15 and 30
mg/kg/day) and paracetamol+NAC groups compared to the paracetamol group.
Conclusion: In the study, it was determined that oleuropein administration could provide
efficacy and reduce possible liver damage against hepatotoxicity and oxidative damage
caused by paracetamol in the liver; however, it has been found to be supported by extended
evaluation parameters at different doses and administration times. The results to be obtained
in this context may contribute to the development of a new alternative preservative
pharmacological model of oleuropein of economic and national origin
