Amaç: Bu tez çalışmasında samana dayalı toplam rasyonun silolanmasında zeytin kara
suyunun kullanılma olanakları araştırılmıştır.
Materyal ve Yöntem: Buğday samanı doğal halde eşit düzeyde karma yemle karıştırılıp
ayrı ayrı çeşme suyu, zeytin karasuyu ve çeşme suyu + zeytin karasuyu ile karıştırılarak
silolanmıştır. Silolamalar % 4 ya da % 8 melas ilave edilerek yapılmıştır. Böylece çalışmada
6 grup oluşturulmuş olup toplam 54 kavanoz silaj yapılmıştır (2 melas düzeyi x 3 su düzeyi
x 3 açım zamanı x 3 tekerrür). Toplam rasyonlar 1.0 Lt’ lik anaerobik kavanozlara 3’ er
tekerrürlü olarak silolanmıştır. Her gruptan 3’ er kavanoz silolamadan sonraki 7., 60. ve
180. günlerde açılarak silajların fermantasyon özellikleri ile besin değerleri belirlenmiştir.
İlk açımda açılan kavanozlarda silajların pH değerleri, son 2 açımda açılan kavanozlardaki
silajların ise fermantasyon özellikleri ve besin değerleri belirlenmiştir.
Bulgular: Normal su katılmış silajlarda özellikle % 8 melas ilavesi ile en düşük pH
değerine ulaşılmıştır. Zeytin kara suyunun katılması silajların pH düşüşünü geciktirmiştir.
Karasu ilavesi ile silajların ADF içeriklerinin arttığı belirlenmiştir.
Sonuç: Zeytin karasuyunun TMR silajlarının silolanmasında kullanılabileceği
belirlenmiştir. Ayrıca zeytin karasuyun TMR silajlarında kullanılması ile içermiş olduğu
besin maddelerinin de değerlendirilebileceği belirlenmiştir. Fakat silolamanın % 4 melas
seviyesinde yapılmasının % 8 melas seviyesinde yapılmasından daha uygun olabileceği
değerlendirilmiştir.
Objective: The possibilities of using olive black water in ensiling of the total mixed ration
(TMR) were investigated.
Material and methods: Wheat straw was mixed with concentrate, and diluted with tap
water, olive black water and tap water + olive black water for ensiling. Molasses at the rate
of 4 % or 8 % were also added when ensiling. A total of 6 groups were formed in the study.
Total mixed rations were ensiled into 1 L anaerobic jars with three replications. A total of
54 jars of silage were made (2 molasses level x 3 water type x 3 opening times x 3
replications). Three jars from each group were opened on the 7 th, 60 th and 180 th days
after ensilage, and the fermentation characteristics and nutritional values of the silages were
determined. The pH values of the silages were determined in all open times, while
fermentation properties and nutritional values of the silages were determined at the last 2
open time.
Results: The lowest pH value was reached with the addition of 8 % molasses, especially in
silages with tag water added. The addition of olive black water delayed the fermentation
times of silages. It was observed that addition of olive black water increased the ADF
content of silages.
Conclusion: It has been determined that olive black water can be used when ensiling TMR
silages. In this way, the nutrients contain of olive black water could be evaluated by
ensiling. However, it evaluated that ensiling at 4 % molasses level may be more appropriate
than 8 % molasses.
