OECD ülkelerinde sosyal yardımların yoksulluk üzerine etkisi

Abstract

Bu çalışmanın temel amacı OECD ülkelerinde sosyal yardımların yoksulluk üzerine etkisini ortaya koymaya yöneliktir. Türkiye’nin de içinde bulunduğu 36 OECD ülkesinin 2000-2018 yılları arasında sosyal harcamaları/GSYİH oranı ile yoksulluk göstergesi olarak milli gelirden en düşük pay alan %20’lik grup veriseti kullanılmıştır. Analizde birinci nesil birim kök testleri Im, Peseran, ve Shin (2003), Maddala ve Wu (1996), Choi (2001) uygulanmış, ikinci nesil birim kök testlerinden CADF testi ile durağanlık test edilmiş, değişkenler arasındaki uzun dönemli ilişkinin belirlenmesi amacıyla Westerlund ve Edgerton (2007) tarafından geliştirilen LM Bootstrap Panel Eşbütünleşme testinden faydalanılmıştır. Uzun dönem katsayı tahminleri FMOLS ile yapıldıktan sonra, kısa dönem ilişkiler için hata düzeltme modeli uygulanmıştır. Son aşamada Dumitrescu ve Hurlin (2012) Nedensellik analizi uygulanmıştır. Analiz sonucunda sosyal harcamalar ile yoksulluk arasında çift yönlü anlamlı bir ilişkiye ulaşılmıştır. Sosyal yardım harcamaları artarken yoksulluk azalmakta, sosyal yardım harcamaları azalırken yoksulluk artmaktadır. GSYİH içindeki sosyal yardım harcamalarının %1 oranında artması halinde, milli gelirden en düşük pay alan %20’lik grubun yoksulluğunun %23.8 azalış göstereceği belirlenmiştir. Uzun dönemde beraber seyreden seriler arasında kısa dönemde meydana gelen sapmaların %39.8’i ortadan kalkmakta ve seriler tekrar uzun dönem denge değerine yakınsamaktadır. Ele alınan ülkeler içinde, sosyal yardım harcamaları/GSYİH değişkeninin yoksulluğu azaltmada yüksek etkili olduğu ve ilk sıralarda yer alan ülkeler sırasıyla; Japonya, İsveç, İsviçre, İzlanda, Danimarka ve Avusturya’dır. Sosyal yardım vi harcamaları/GSYİH değişkeninin yoksulluğu azaltmada düşük etkili olduğu ülkeler ise; Slovenya, Slovak Cumhuriyeti, Türkiye, Meksika ve Litvanya olarak belirlenmiştir.

The main purpose of this study is to reveal the impact of social spending on poverty in OECD countries. Therefore 36 OECD countries in which there Turkey between the years of 2000-2018, social expenditure/GDP and indicators for poverty is national income share held by %20’s dataset is used. In the analysis, the first generation unit root tests Im, Peseran, and Shin (2003), Maddala and Wu (1996), Choi (2001) were applied, one of the second generation unit root that the CADF test is used to test stationarity, and the LM Bootstrap Panel Cointegration test which developed by Westerlund and Edgerton (2007) is used to determine the long-term relationship between variables. After long-term coefficient estimates were made with FMOLS, error correction model was applied for short-term relationships. At the last stage, Dumitrescu and Hurlin (2012) Causality analysis was applied. As a result of the analysis, there is a linear and inverse relationship between social expenditures and poverty. Poverty decreases as welfare spending increases, poverty increases as welfare spending decreases. It has been determined that when the social aid expenditures in GDP variable increases by 1%, while the poverty indicator group which national income share held by 20% will decrease 23.8%. In the long term between running together series disappearing %39.8 of the short term deviations and series converge again to long-term equilibrium value. Among the countries studied, Japan, Sweden, Switzerland, Iceland, Denmark and Austria are the first to have a high impact on poverty reduction of the social viii expenditure/GDP variable. The main countries where the social expenditure/GDP variable is low in poverty reduction are Slovenia, Slovak Republic, Turkey, Mexico and Lithuania