Bu çalışmanın temel amacı OECD ülkelerinde sosyal yardımların yoksulluk üzerine
etkisini ortaya koymaya yöneliktir. Türkiye’nin de içinde bulunduğu 36 OECD ülkesinin
2000-2018 yılları arasında sosyal harcamaları/GSYİH oranı ile yoksulluk göstergesi olarak
milli gelirden en düşük pay alan %20’lik grup veriseti kullanılmıştır. Analizde birinci nesil
birim kök testleri Im, Peseran, ve Shin (2003), Maddala ve Wu (1996), Choi (2001)
uygulanmış, ikinci nesil birim kök testlerinden CADF testi ile durağanlık test edilmiş,
değişkenler arasındaki uzun dönemli ilişkinin belirlenmesi amacıyla Westerlund ve
Edgerton (2007) tarafından geliştirilen LM Bootstrap Panel Eşbütünleşme testinden
faydalanılmıştır. Uzun dönem katsayı tahminleri FMOLS ile yapıldıktan sonra, kısa dönem
ilişkiler için hata düzeltme modeli uygulanmıştır. Son aşamada Dumitrescu ve Hurlin
(2012) Nedensellik analizi uygulanmıştır.
Analiz sonucunda sosyal harcamalar ile yoksulluk arasında çift yönlü anlamlı bir
ilişkiye ulaşılmıştır. Sosyal yardım harcamaları artarken yoksulluk azalmakta, sosyal yardım
harcamaları azalırken yoksulluk artmaktadır. GSYİH içindeki sosyal yardım harcamalarının
%1 oranında artması halinde, milli gelirden en düşük pay alan %20’lik grubun
yoksulluğunun %23.8 azalış göstereceği belirlenmiştir. Uzun dönemde beraber seyreden
seriler arasında kısa dönemde meydana gelen sapmaların %39.8’i ortadan kalkmakta ve
seriler tekrar uzun dönem denge değerine yakınsamaktadır.
Ele alınan ülkeler içinde, sosyal yardım harcamaları/GSYİH değişkeninin
yoksulluğu azaltmada yüksek etkili olduğu ve ilk sıralarda yer alan ülkeler sırasıyla;
Japonya, İsveç, İsviçre, İzlanda, Danimarka ve Avusturya’dır. Sosyal yardım
vi
harcamaları/GSYİH değişkeninin yoksulluğu azaltmada düşük etkili olduğu ülkeler ise;
Slovenya, Slovak Cumhuriyeti, Türkiye, Meksika ve Litvanya olarak belirlenmiştir.
The main purpose of this study is to reveal the impact of social spending on poverty
in OECD countries. Therefore 36 OECD countries in which there Turkey between the years
of 2000-2018, social expenditure/GDP and indicators for poverty is national income share
held by %20’s dataset is used. In the analysis, the first generation unit root tests Im, Peseran,
and Shin (2003), Maddala and Wu (1996), Choi (2001) were applied, one of the second
generation unit root that the CADF test is used to test stationarity, and the LM Bootstrap
Panel Cointegration test which developed by Westerlund and Edgerton (2007) is used to
determine the long-term relationship between variables. After long-term coefficient
estimates were made with FMOLS, error correction model was applied for short-term
relationships. At the last stage, Dumitrescu and Hurlin (2012) Causality analysis was
applied.
As a result of the analysis, there is a linear and inverse relationship between social
expenditures and poverty. Poverty decreases as welfare spending increases, poverty
increases as welfare spending decreases. It has been determined that when the social aid
expenditures in GDP variable increases by 1%, while the poverty indicator group which
national income share held by 20% will decrease 23.8%. In the long term between running
together series disappearing %39.8 of the short term deviations and series converge again to
long-term equilibrium value.
Among the countries studied, Japan, Sweden, Switzerland, Iceland, Denmark and
Austria are the first to have a high impact on poverty reduction of the social
viii
expenditure/GDP variable. The main countries where the social expenditure/GDP variable is
low in poverty reduction are Slovenia, Slovak Republic, Turkey, Mexico and Lithuania
