Evli çiftlerin benlik kurguları ve benlik kurguları benzerliğinin evlilik uyumu ve doyumu ile ilişkisi

Abstract

Toplumun temel birimi sayılan ailenin başlangıcı evlilik kurumudur. Evliliklerin uyumlu ve doyumlu bir şekilde devam edebilmesini etkileyen birçok faktör bulunmaktadır. Bu çalışmada, evli çiftlerin benlik kurgusu benzerliğinin evlilik uyumuna ve doyumuna etkisinin incelenmesi amaçlanmıştır. Örneklem büyüklüğü, güvenilir sonuçlara ulaşabilmek için G-Power programından yararlanılarak hesaplanmış ve örnekleme Aydın-Efeler ilçesinde ikamet eden en az 1 yıldan beri evli olan 150 evli çift dâhil edilmiştir. Veriler, gönüllülük esasına dayalı olarak bireysel yüz yüze görüşme yoluyla toplanmıştır. Araştırmada veri toplama aracı olarak, ‘Evlilik Bağlamında Benlik Kurgusu Ölçeği’, ‘Çiftler Uyum Ölçeği’, ‘İlişki Doyumu Ölçeği’ ve ‘Demografik Bilgi Formu’nu içeren bir anket kullanılmıştır. Araştırmada, amaca uygun olarak betimsel ve ilişkisel analizler (korelasyon ve regresyon) yapılmıştır. Sonuçlara göre, kadının ilişki doyumunu özerk-ilişkisel benzerlik, erkeğin ilişki doyumunu ise özerk benzerlik anlamlı şekilde yordamaktadır. Genel olarak; kadının ve erkeğin ilişkisel ve özerk-ilişkisel benlik kurguları, eşlerin evlilik uyumu ve ilişki doyumunu pozitif şekilde açıklamaktadır. Aynı zamanda araştırmada, evlilik uyumu ve ilişki doyumuyla bazı sosyo-demografik değişkenlerin ilişkili olduğu bulunmuştur. Bulgular ilgili literatür çerçevesinde tartışılmış ve gelecek çalışmalar açısından hem uygulayıcılara hem de araştırmacılara önerilerde bulunulmuştur.

The starting point of the family, which is considered the basic unit of society, is the institution of marriage. There are many factors that affect the continuation of marriages with harmony and satisfaction. This study aims to examine the effect of the self-construal similarity of married couples on marital adjustment and satisfaction. The sample size was calculated by using the G-Power program to reach reliable results, and 150 married couples living in Efeler district in Aydın province, who have been married for at least one year, were included in the sample. Data was collected through individual face-to-face interviews voluntarily. The study utilized a survey as data collection tool that contains the Autonomous-Related Self in Marriage Context Scale, Dyadic Adjustment Scale, Relationship Assessment Scale, and Demographic Information form. The study also conducted multiple linear regression analysis as well as descriptive and relational analyzes following the purpose. According to the findings, while the woman’s relationship satisfaction can be significantly predicted with the autonomous-relational similarity, the man’s relationship satisfaction can be significantly predicted with the autonomous similarity. In general, both man’s and woman’s relational or autonomous-relational self construals’ positively explain the spouses’ marital adjustment and satisfaction. At the same time, the research illustrated that there marital adjustment and relationship satisfaction has a relationship with some socio demographic variables. Finally, the findings were discussed within the framework of related literature and suggestions were made to both practitioners and researchers of future studies