TİP 1 DİYABETES MELLİTUSLU ÇOCUKLARDA KARBONHİDRAT SAYIMININ YAŞAM KALİTESİ VE METABOLİK KONTROLE ETKİSİNİN İNCELENMESİ
Akar Ö. Aydın Adnan Menderes Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Beslenme ve Diyetetik Programı, Yüksek Lisans Tezi, Aydın, 2021
Amaç: Tip 1 Diyabetes Mellituslu çocukların glisemik kontrol için kullandığı yöntemlerden olan KS’nin metabolik kontrol parametreleri ve yaşam kalitesi üzerine etkilerinin incelenmesidir.
Gereç ve Yöntem: Analitik ve kesitsel araştırma, Aydın Adnan Menderes Üniversitesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı, Çocuk Endokrinolojisi Bilim Dalı tarafından Tip 1 Diyabet tanısı ile izlenen, yoğun insülin tedavisi alan, 8-12 yaş arası 83 (46 kız, 37 erkek) çocuk ve ebeveynleri ile Ekim 2019 - Mart 2020 tarihleri arasında yürütülmüştür. Çalışmaya, karbonhidrat sayımı ve değişim listesi yöntemini kullanan çocuklar dâhil edilmiştir. Çalışmaya katılan çocuklar ve ebeveynlerine anket uygulanmıştır. Buna ek olarak demografik özellikleri ve hastalıklarına ilişkin özellikleri, metabolik kontrol parametreleri, kan şekeri takipleri, 3 günlük besin tüketim kayıtları ve antropometrik ölçümleri değerlendirilmiştir.
Bulgular: Tip 1 diyabetli 46 kız (%55,4) ve 37 erkek (%44,6) çocuk araştırmaya alınmıştır. Bu çocukların 48’i (%57,8) karbonhidrat sayımı, 35’i (%42,2) değişim listesi yöntemini kullanmaktadır. Hastaların vücut ağırlığı, boy uzunluğu ve vücut kitle indeksi Z skorları gibi antropometrik parametreleri incelendiğinde gruplar arasında anlamlı farklılık bulunmamıştır (p>0,05). Hastaların serum hemoglobinA1c, açlık plazma glikoz değerleri, hipoglisemi ve hiperglisemi sayıları incelendiğinde gruplar arasında anlamlı bir farklılık bulunmamıştır (p>0,05). Hastaların besin tüketim kayıtları analiz edildiğinde günlük aldıkları enerji, protein, yağ ve karbonhidrat miktarlarının benzer olduğu saptanmıştır (p>0,05). Yaşam kalitesi anketlerinde çocuk ve ebeveyn formlarında gruplar arasında anlamlı bir farklılık bulunmasa da (p>0,05), değişim listesinin kullanan gruptaki çocukların anket puanları ortalaması daha yüksek bulunmuştur.
Sonuç: Değişim listesi ve karbonhidrat sayımı yöntemini kullanan çocukların metabolik kontrol parametreleri veyaşam kaliteleri benzer bulunmuştur. Bu iki yöntem de efektif kullanıldığında glisemik hedeflere ulaşmayı kolaylaştırmaktadır.
AKAR O. AYDIN ADNAN MENDERES UNIVERSITY, INSTITUTE OF HEALTH SCIENCES, NUTRITION AND DIETETICS PROGRAM, MASTER’S THESIS, AYDIN, 2021
Objective: To examine the effects of carbohydrate count, one of the methods used for glycemic control by children with type 1 diabetes mellitus, on metabolic control parameters and quality of life.
Materials and Methods: Analytical and cross-sectional study, 83 (46 girls, 37 boys) aged 8-12 years, who were followed up with the diagnosis of Type 1 diabetes by Aydın Adnan Menderes University Department of Pediatrics, Division of Pediatric Endocrinology, and who received intensive insulin therapy with the child and their parents between October 2019 - March 2020. Children who used the carbohydrate count and the change list were included in the study. A questionnaire was applied to the children participating in the study and their parents. In addition, demographic and disease-related characteristics, metabolic control parameters, blood glucose monitoring, 3-day food consumption records and anthropometric measurements were evaluated.
Results: 46 girls (55,4%) and 37 boys (44,6%) with type 1 diabetes were included in the study. Of these children, 48 (57,8%) of these children use the carbohydrate count and 35 (42,2%) use the change list method. When the anthropometric parameters such as body weight, height and body mass index Z scores of the patients were examined, no significant difference was found between the groups (p>0,05). Serum Hemoglobin A1c, fasting plasma glucose values of the patients; When the numbers of hypoglycemia and hyperglycemia were examined, no significant difference was found between the groups (p> 0,05). When the food consumption records of the patients were analyzed, it was determined that the daily energy, protein, fat and carbohydrate amounts were similar (p>0,05). Although there was no significant difference between the groups in the child and parent forms in the quality of life questionnaires (p> 0,05), the average of the questionnaire scores of the children in the group using the change list was found to be higher.
Conclusion: The metabolic control parameters and quality of life of children using the change list and carbohydrate count method were found to be similar. When these two methods are used effectively, they make it easier to reach glycemic targets.
