Özet:
SİSTEMİK HİPERTANSİYONLU KÖPEKLERDE PLAZMA SİSTATİN C
KONSANTRASYONUNUN DEĞERLENDİRİLMESİ
Engin Ş. Aydın Adnan Menderes Üniversitesi, Sağlık Bilimler Enstitüsü, İç Hastalıkları
(Veteriner) Yüksek Lisans Programı, Yüksek Lisans Tezi, Aydın, 2021
Amaç: Bu çalışmada köpeklerde sistemik hipertansiyonun görülme sıklığının belirlenmesi ve
sistemik hipertansiyonlu köpeklerde erken renal hasar biyobelirteci olarak sistatin C
düzeylerinin değerlendirilmesi amaçlandı.
Gereç ve Yöntem: Çalışmaya farklı ırk, yaş ve cinsiyetten toplam 93 köpek dâhil edildi. Kan
basıncı ölçümü non-invaziv olarak köpekler için kullanıma uygun osilometrik cihaz (petMAP
Graphic II, Ramsey Medikal, ABD) ile gerçekleştirildi. Sistolik kan basıncı sınır değerine göre
köpekler normotansif ve sistemik hipertansiyon; hedef organ hasarı riskine göre ise
normotansif, prehipertansif, hipertansif ve şiddetli hipertansif olarak alt gruplarda
değerlendirildi. Plazma sistatin C konsantrasyonu ELISA yöntemiyle ölçüldü.
Bulgular: Çalışmaya alınan 93 köpeğin 57’si (%61) sistemik hipertansiyonlu olarak
tanımlandı. Hedef organ hasar riskine göre %19’u prehipertansif, %23’ü hipertansif ve %19’u
şiddetli hipertansif olarak belirlendi. Plazma sistatin C konsantrasyonu sistemik hipertansiyonlu
köpeklerde normotansif köpeklere göre yüksek bulundu (p<0,01). Hedef organ hasarı riski
sınıflandırmasında prehipertansif (p<0,05) ve şiddetli hipertansif (p<0,001) gruplarda
normotansif gruba göre yüksek bulundu.
Sonuç: Sistemik hipertansiyon ve hipertansiyona bağlı organ hasarı riskinin köpek
popülasyonlarında oldukça yaygın olabileceği, sistemik hipertansiyonlu köpeklerde sistatin C
seviyelerinin yükselebileceği ve bu durumun hipertansiyona bağlı hedef organ hasarı nedeniyle
oluşabileceği öne sürülebilir. Ancak bu bilgilerin daha fazla olgu sayısı ve böbrek
fonksiyonunun daha detaylı incelendiği çalışmalarla geliştirilmesi gerekmektedir.
