Özet:
YIKICI LİDERLİĞİN İŞ STRESİ VE İŞTEN AYRILMAYA ETKİSİ:
KURUMLARINDAN İSTİFA EDEN JANDARMA PERSONELİ ÜZERİNE BİR
ARAŞTIRMA
Mehmet DİNCER
Yüksek Lisans Tezi, İnsan Kaynakları Yönetimi Anabilim Dalı
Tez Danışmanı: Doç. Dr. Mustafa KESEN
2020, XVIII + 137 Sayfa
Sosyal bir varlık olan insanoğlu, var olduğundan beridir gruplar ve topluluklar halinde
yaşamaya meyillidir. Bu durumun kaçınılmaz bir sonucu olarak grup ve toplulukların
yönetilme ihtiyacı ortaya çıkmış, genellikle de topluluk içerisindeki en güçlü üyeler lider
olarak bu görevi üstlenmişlerdir. İyi bir lider topluluğun hedefe ulaşmasında kilit bir rol
üstlenmekte, etrafındaki takipçilerini belirlenen amaçlar doğrultusunda motive ederek onları
yönlendirmekte ve başarıya ulaşılmasını sağlamaktadır. Ancak kötü bir lider topluluğun
amaçlarına ulaşmasındaki en büyük engeldir. Bu tip liderler kendilerinin yanı sıra liderlik
ettikleri takipçilerini de çok büyük felaketlere sürükleyebilmektedirler. Özellikle son yıllarda
liderliğin olumsuz algılanan yönüne olan ilgi giderek artmış ve araştırmacılar farklı olumsuz
liderlik biçimleri üzerine çeşitli araştırmalar yapmaya başlamışlardır. Bu çalışmada da yıkıcı
liderlik davranışı, iş stresi ve işten ayrılma davranışı arasındaki ilişkinin ortaya çıkarılması
amaçlanmıştır.
Çalışma kapsamında Jandarma personeli olarak görev yaparken istifa ederek
kurumlarından ayrılan ve kartopu örnekleme yöntemiyle ulaşılan 309 katılımcıdan anket
yöntemiyle veriler elde edilmiştir. Çalışmada kullanılan ölçeklere ilişkin güvenirlik, geçerlik,
açımlayıcı (keşfedici) faktör ve korelasyon analizlerinin yanı sıra araştırma hipotezlerinin test
edilmesi için regresyon analizi uygulanmıştır.
Ulaşılan sonuçlar yıkıcı liderlik algısının genelinin ve alt boyutlarından teknoloji ve
değişime direnme boyutu ile adam kayırma boyutunun algılanan stresi, yıkıcı liderlik algısının vi
genelinin ve alt boyutlarından sadece adam kayırma boyutunun işten ayrılma davranışını
pozitif yönlü ve anlamlı bir biçimde etkilediğini göstermiştir. Ayrıca algılanan stres ile işten
ayrılma davranışı arasında düşük derecede pozitif ve anlamlı bir ilişkinin varlığı tespit
edilmiştir.
