Özet:
HAMZAVÎ’NİN İSKENDER-İ ZÜ’L-KARNEYN TEVÂRİHİ,
BERLİN DEVLET KÜTÜPHANESİ MS. OR. QUART 1634,
1B-67A (İNCELEME, METİN VE DİZİN)
Hüseyin EMEKTAR
Yüksek Lisans Tezi, Türk Dili ve Edebiyatı Anabilim Dalı
Tez Danışmanı: Dr. Öğr. Üyesi Mehmet Mustafa KARACA
2019- XVI+ 444 sayfa
Anadolu sahasında Türk dilinin gelişmesinde Arapça ve Farsça manzum ve mensur
çeviri eserlerin önemli katkısı vardır. Bu dönemde kaleme alınan mensur ve manzum
İskendernâme çevirileri buna örnek olarak gösterilebilir. Bu eserler dönemin Türkçesinin
özelliklerini yansıtması bakımından da önemlidir.
İskender’in hayatı, seferleri, olağanüstülükleri çerçevresinde gelişen bu eserler Doğu
edebiyatının da yaygın konularından biridir. Hatta İskender-i Zülkarneyn ile Makedonyalı
Büyük İskender’in zaman zaman birbiriyle karıştırılmasının, bu konunun sıkça işlenmesinden
dolayı olduğu düşünülmektedir. Çünkü İskendernâme adı altındaki pek çok eserde İskender i Zülkarney ile Makedonyalı Büyük İskender’in özelliklerini taşıyan üçüncü bir şahıs
meydana getirilmiştir.
Bu çalışmada Berlin Devlet Kütüphanesi Ms. Or. Quart 1634 numarada kayıtlı olan
ve Hamzavî tarafından telif edilen 24 ciltlik İskendernâme adlı eserin 17. cildinin 1b-67a arası
çevriyazısı incelenmiştir.
