KLİNİĞİMİZE GETİRİLEN SPİNAL TRAVMALI KEDİ VE KÖPEKLERDE KARŞILAŞILAN HASTALIKLARIN TANI VE SAĞALTIMI ÜZERİNE ÇALIŞMALAR

Abstract

Çalışmada, 20 kedi, 22 köpek toplam 42 olguda saptanan medulla spinalis lezyonunun etiyoloji ve klinik görünümü ile uygulanan medikal ve operatif sağaltım yöntemlerinin sonuçlarının paylaşılması amaçlandı. Kedilerde lezyonların 10’u trafik kazası, 7’si yüksekten düşme, 2’si dejeneratif ve 1’i ateşli silah yaralanması; köpeklerde 10’u trafik kazası, 9’u dejeneratif, 2’si başka bir köpekle kavga ve 1’i yüksekten düşme nedenli idi. Lezyonların anatomik bölgelere göre dağılımı kedilerde 14 lumbal, 7 torakal ve 1 sakral; köpeklerde 14 lumbal, 8 torakal, 4 sakral, 2 servikal bölge şeklinde oldu. Köpeklerde uygulanan operasyon teknikleri SOP plak uygulaması (3), vertebral stabilizasyon (2), vertebral stabilizasyon ve dekompresyon (1), SOP plak uygulaması ve dekompresyon (1), serklaj ile tespit ve dekompresyon (1), dekompresyon (1) uygulandı. Kedilerde operasyon tekniği olarak, SOP plak uygulaması ve dekompresyon (4), vertebral stabilizasyon (2), vertebral stabilizasyon ve dekompresyon (1), dekompresyon (1) uygulandı. Köpeklerin 9’una operatif, 13’üne medikal sağaltım uygulandı. Uygulanan cerrahi ve konservatif sağaltım sonucu 12 köpek öldü, 10 köpek sağ kaldı. Sağ kalan olgulardan 8’i tam iyileşme, 2’si paraplejik olarak yaşamına devam etti. Hayvan materyali oluşturan 20 kedinin 9’u operatif, 11’i medikal sağaltıma alındı. Medikal sağaltıma alınan kedilerin 7’si çeşitli nedenlerle öldü, 4’ü sağlıklı olarak yaşamına devam etti. Cerrahi sağaltım gören toplam 9 kediden 1’i öldü, 8’i yaşadı. Tanı ve sağaltım tekniklerinin gelişmesine rağmen, uygulanan sağaltım yöntemlerinin başarılı olabilmesi için fizik tedavinin çok önemli olduğu, tam donanımlı kesintisiz hizmet verebilecek merkezlere acil gereksinim olduğu, mümkünse operasyonların ve sonraki rehabilitasyon sürecinin bu merkezlerde gerçekleştirilmesinin başarı şansını artıracağı kanısına varıldı.