FARELERDE IN VITRO EMBRİYO KÜLTÜRÜ VE EMBRİYO TRANSFERİNİN FÖTAL AKCİĞER DOKUSUNDA NOTCH SİNYAL YOLAĞI HEDEF GENLERİNDEN HEY1 VE SKP2 GENLERİNİN EKSPRESYONU ÜZERİNE ETKİSİ

Abstract

ÖZET FARELERDE IN VITRO EMBRİYO KÜLTÜRÜ VE EMBRİYO TRANSFERİNİN FÖTAL AKCİĞER DOKUSUNDA NOTCH SİNYAL YOLAĞI HEDEF GENLERİNDEN HEY1 VE SKP2 GENLERİNİN EKSPRESYONU ÜZERİNE ETKİSİ Doğan G. Aydın Adnan Menderes Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü HistolojiEmbriyoloji Doktora Programı (Veteriner) Doktora Tezi, Aydın, 2019. Sunulan tez çalışmasında, in vitro embriyo kültürü ve embriyo transferi işlemlerinin fötal (E18.5) akciğer dokusunda Notch sinyal yolağı hedef genlerinden Hey1 ve Skp2 genlerinin ekspresyonu üzerine herhangi bir etkisinin olup olmadığının incelenmesi amaçlanmıştır. Çalışmada bir Kontrol grubu ve bir Deneme grubuna yer verilmiştir. Kontrol grubunu oluşturan fötal akciğer doku örnekleri, PMSG+hCG uygulaması yapılmamış olan dişilerin, aynı yaştaki erkeklerle çiftleştirilmelerinden elde edilen fötuslardan; Deneme grubunu oluşturan fötal akciğer doku örnekleri ise PMSG+hCG uygulamasını takiben çiftleştirilen dişilerden elde edilen döllenmiş yumurta hücrelerinin (zigot) atmosferik oksijen konsantrasyonunda büyütülmesiyle elde edilen blastosistlerin yalancı gebelere transferi sonucunda elde edilen fötuslardan izole edilmiştir. Akciğer dokularında, Hey1 ve Skp2 proteinlerinin ekspresyonlarını belirlemek amacıyla immunohistokimya/immunofloresan boyama teknikleri uygulanmıştır. Hey1 ve Skp2 genlerinin transkripsiyonel ve translasyonel düzeylerde ekspresyonlarının belirlenmesinde kantitatif real-time PCR (qRT-PCR) ve western blot yöntemlerinden yararlanılmıştır. İmmunohistokimya/immunofloresan boyama sonuçları, Kontrol ve Deneme gruplarına ait akciğer dokularında Hey1 ve Skp2 proteinlerinin benzer bir ekspresyon profiline sahip olduklarını göstermiştir. Birleştirilmiş total RNA örneklerinde TaqMan probları kullanılarak gerçekleştirilen qRT-PCR analizlerinden elde edilen sonuçlar, Kontrol grubu ile kıyaslandığında, Deneme grubunda Hey1 mRNA ekspresyonunun 3,30 kat azaldığını; Skp2 mRNA ekspresyonunun ise 8,53 kat arttığını göstermiştir. Aynı örneklerde, SYBR Green metodu ile gerçekleştirilen qRT-PCR analizleri, Hey1 mRNA ekspresyonunun 4,39 kat azaldığını; Skp2 mRNA ekspresyonunun ise 10,57 kat arttığını göstermiştir. Ayrıca, SYBR green qRT-PCR yöntemi ile bireysel örneklerde yapılan analizler, Kontrol grubu ile kıyaslandığında Deneme grubunda Hey1 mRNA ekspresyonunun 3,88 kat azaldığını; Skp2 mRNA ekspresyonunun ise 7,57 kat arttığını göstermiştir. Western blot analizleri, Kontrol xii grubu ile kıyaslandığında, Deneme grubunda Skp2 proteininin ekspresyon düzeyinin 2,34 kat arttığını; istatistiksel olarak anlamlı olmamakla birlikte Hey1 proteininin 1,17 kat azaldığını göstermiştir. Elde edilen veriler, Hey1 ve Skp2’nin farelerde fötal akciğer dokusunda belirli hücreler tarafından eksprese edildiğini göstermekte olup, in vitro embriyo kültürü ve embriyo transferi işlemlerinin Hey1 ve Skp2’nin transkripsiyonel/translasyonel ekspresyonlarını değiştirerek fötal akciğer dokusunun gelişimini etkiliyebileceğini düşündürmektedir.