Meme Kanseri Hücre Dizisinde (MCF-7) Oleuropein ve D Vitamininin Antiproliferatif, Apoptotik ve Antioksidan Etkilerinin Araştırılması

Abstract

Meme kanseri, kadınlarda en çok teşhis edilen kanser türü olup, dünya çapında kadınlarda ölüm sebepleri arasında ikinci sırada yer almaktadır. Bu kadar önemli bir sağlık sorununa çözüm bulunması amacıyla, tedaviye yönelik farklı çalışmalar yapılmakta ve farklı maddelerin bu hastalıklar üzerindeki etkileri yoğun bir şekilde araştırılmaktadır. Bu çalışmada meme kanseri hücre dizisinde (MCF-7) oleuropein ve D vitamininin hem ayrı ayrı hem de kombine kullanımının antiproliferatif, apoptotik ve antioksidan etkilerinin araştırılması amaçlanmıştır. Kemoterapötik ajanlar neoplastik hücreleri tahrip ederken bazı normal hücreler de bundan etkilenmekte ve bu durum çeşitli yan etkilere neden olmaktadır. Oleuropeinin güçlü bir antioksidan etki göstermesi, özellikle kanser tedavilerinde kullanılan ilaçların yan etkilerinin azaltılması ve reaktif oksijen türlerinin (ROS) seviyesini azaltması açısından önem teşkil etmektedir. D vitamininin, kalsiyum emilimi ve kemik sağlığı açısından önemli olduğu bilinmektedir. Ancak, son zamanlarda yapılan çalışmalarda D vitamininin meme kanseri hücresinin büyümesini kontrol ettiğini ortaya çıkarmakta ve epidemiyolojik çalışmalarda da D vitamininin düşük kanser riski ile bağlantılı olduğu ileri sürülmüştür. Hatta D vitamininin antioksidan etki gösterdiğine dair çalışmalar da mevcuttur. Çalışmada oleuropein ve D vitamininin IC50 değerlerini belirlemek için MCF-7 hücre dizisi üzerine oleuropeinin ve D vitamininin farklı konsantrasyonları uygulandı ve sitotoksik aktiviteleri 24, 48 ve 72. saatte WST-1 yöntemi kullanılarak belirlendi. Oleuropein ve D vitamininin 48. saatteki IC50 değerleri bulunduktan sonra hem oleuropein için, hem D vitamini için hem de oleuropein-vitamin D kombinasyonu için apoptotik etkileri belirlemek amacıyla anneksin 5 ve kaspaz 3/7 kiti kullanıldı. Biyokimyasal parametrelerin tayini için tanımlı IC50 dozları hücrelere uygulandıktan sonra hücre lizatları elde edildi. Bu numuneler ile öncelikle hücrenin protein düzeyi hesaplandı. Sonrasında TOS, TAS, OSİ, SOD, GPx aktivite tayini, MDA ve NO tayini yapıldı. Sonuç olarak bu çalışmada doz ve zamana bağlı olarak oleuropeinin ve D vitamininin MCF-7 hücre proliferasyonunu azalttığını gözlemledik. Ayı zamanda elde ettiğimiz apoptoz artışı da bu proliferasyon inhibisyonunu açıklamaktadır. Elde ettiğimiz diğer bir veri olan antioksidan parametrelerin artışı da proliferasyonun inhibisyonunu ve apoptozun artışını desteklemektedir. Ayrıca oleuropein ve D vitamininin kombine kullanımının güçlü bir sinerjetik etkisi olduğunu gözlemledik. Bu açıdan bakıldığında, MCF-7 hücrelerinde moleküler antikanserojenik mekanizmaları, tekli ya da kemoterapötik ajanlarla kombine çalışılarak, meme kanseri tedavisi için yeni kemoterapötik ve kemopreventif ajanların gelişimine önemli katkı sağlayacağı kanaatindeyiz.