Köpeklerde İvermektin ve Doramektinin Ağız ve Derialtı Yol ile Uygulanmalarını Takiben Karşılaştırmalı Farmakokinetikleri Bu çalışmada köpeklerde ivermektin ve doramektinin 200 ug/kg dozunda, ağız ve derialtı uygulamalarını takiben 40 günlük süre boyunca farmakokinetik profillerini belirleyerek karşılaştırmak amaçlandı. Çalışmada deney hayvanı olarak canlı ağırlıkları 15-30 kg arasında değişen, 2-5 yaşlı, karışık ırk toplam 20 sağlıklı dişi köpek kullanıldı. Hayvanlar ortalama ağırlıkları birbirine yakın ve her grupta 5 hayvan olacak şekilde 4 gruba (Grup I, II, III, IV) ayrıldı. Gruplara ayrılan hayvanlardan grup I (İVM-OR) ve grup II (DRM- OR)'ye sırasıyla ivermektin (Ivomec®, 1%) ve doramektin (Dectomax®, 1% ) 200 (ig/kg dozda ağız yolu ile, grup III (İVM-SK) ve grup IV (DRM-SK)'e aynı dozda ilaç deri altı yol ile uygulandı. İlaç uygulamadan bir gün önce ve ilaç uygulamasını takiben 1, 2, 4, 8, 12, 16, 24, 32, 48, 72, 96 saatlerde ve 6, 9, 12, 15, 20, 25, 30, 35 ve 40. günlerde vena cephalica antebrachii (sephalik ven)'den kan örnekleri (5ml) heparinli tüplere alındı. Çalışma süresince ilaç uygulanan hayvanlarda herhangi bir yan etki gözlenmedi. İvermektinin derialtı uygulamasını takiben ilaç molekülü, ilk örnek olan 1. saat ile 30. günler arasında tesbit edilebiliyorken, doramektinin derialtı uygulaması ve her iki ilacın ağız yoluyla uygulamasını takiben 1. saat ile 25. günler arasında tespit edilebildi. Sonuç olarak, ivermektin ve doramektinin derialtı uygulamasını takiben farmakokinetik parametreleri arasında önemli bir fark görülmezken; her iki ilacın ağız yolu ile uygulamalarını takiben ivermektinin absorbsiyonunun doramektine göre daha yavaş (ivermektin için tdomk^ 0.23±0.09 gün, doramektin için Wuk: 0.12±0.05 gün), maksimum plazma yoğunluğunun daha yüksek (ivermektin için Ydon*: 116,80±10.79 ng/ml, doramektin için Ydon*: 86.47±19.80 ng/ml) ve eğri altı alanının (ivermektin için EAA: 236,79±41.45 ng.g/ml, doramektin için EAA: 183,48±13.17
-49 ng.g/ml) ise daha geniş olduğu saptandı. Buna ilaveten ivermektin ve doramektinin derialtı ve ağız yolu ile uygulamaları karşılaştırıldığında maksimum plazma yoğunluğunun önemli oranda düşük (ivermektin ve doramektin SK Ydomk sırasıyla 66.80±9.67 ng/ml ve 54.78± 11.99 ng/ml, ivermektin ve doramektin OR Ydoruk sırasıyla 116.80±10.79 ng/ml ve 86.47±19.80 ng/ml), emiliminin yavaş (ivermektin ve doramektin SK tdoruk sırasıyla 1.50±1.00 gün ve 1.70±0.76 gün, ivermektin ve doramektin OR tdoruk sırasıyla 0.23±0.09 ve 0.12±0.05gün), eğri altı alanının ise daha büyük (ivermektin ve doramektin SK EAA sırasıyla 349.18±47.79 ng.g/ml ve 292.10±78.76 ng.g/ml, ivermektin ve doramektin OR EAA sırasıyla 236.79±41.45 ng.g/ml ve 183.48±13.17 ng.g/ml) olduğu tespit edilmiştir. Her iki molekülün ortalama kalış süresi (OKS) ve yanlanma ömründe (tı/2Xz) istatiksel bir fark gözlemlenmemiştir. Bu çalışmada ivermektin ve doramektinin köpeklerde paraziter enfeksiyonların kontrolünde ve tedavisinde oral ve derialtı yolla ile uygulanabileceği sonucuna varıldı.
Comparative Plasma Dispositions of Ivermectin and Doramectin Following Subcutaneous and Orai Adrainistration in Dogs This study evaluates the comparative plasma dispositions of ivermectin (IVM) and doramectin (DRM) follovving oral and subcutaneous administration (200 jjg/kg) över a 40-day period in dogs. A total of 20 cross-breed bitches, 2-5 years old and weighing 15-30 kg was used in the study. Twenty bitches were allocated by weight in to four groups (Group I, II, III and IV) of five animals each. Animals in the fırst 2 groups (Group I and II) received orally injectable solutions of IVM (Ivomec®, 1%) and DRM (Dectomax®, 1%), respectively. The other 2 groups (Group III and IV) received the same solutions subcutaneously at the same döşe rate. Heparinized blood samples (5 mi) were collected by cephalic venepuncture l day prior to drug administration and l, 2, 4, 8, 12, 16, 24, 32, 48, 72, 96 hours and 6, 9, 12, 15, 20 25, 30, 35 and 40 days post- treatment. No adverse response was observed for any of the treatments during the study. The parent molecule were detected in plasma between l h and either 25 days after oral administration of both molecules and subcutaneous administration of DRM, whereas the last detectable plasma concentration extended to 30 days following subcutaneous administration of IVM. The results indicated that IVM produced a significantly higher maximum plasma concentration (Cmax: 116.80±10.79 ng/ml) with slower absorption (tmax: 0.23±0.09 day) and larger area under the concentration vs. time curve (AUC: 236.79±41.45 ng.d/ml) as compared with DRM (Cmax: 86.47Ü9.80 ng/ml, tmax: 0.12±0.05 day, AUC: 183.48Ü3.17 ng.d/ml) follovving oral administration of both drugs; \vhereas no significant differences were observed on the pharmacokinetic parameters betvveen IVM and DRM after subcutaneous administrations. in addition, subcutaneously given IVM and DRM presented a significantly lower maximum
-51- plasma concentration (IVM and DRM SC Cmax: 66.80±9.67 ng/ml and 54.78±11.99 ng/ml, respectively, IVM and DRM ÖR Cmax: 116.80±10.79 ng/ml and 86.47Ü9.80 ng/ml) with slower absorption (IVM and DRM SC tmax: 1.50±1.00 day and 1.70±0.76 day, respectively, IVM and DRM ÖR tmax: 0.23±0.09 day and 0.12±0.05 day) and larger area under the concentration vs. time curve (IVM and DRM SC AUC: 349.18±47.79 ng.d/ml and 292.10±78.76 ng.d/ml, respectively, IVM and DRM ÖR AUC: 236.79±41.45 ng.d/ml and 183.48±13.17 ng.d/ml, respectively) as compared with the oral administration of IVM and DRM, respectively. No difference was observed for the terminal half-lives (tı/zxz) and mean residence times (MRT) of both molecules. This study ivermectin and doramectin could be used by oral ör subcutaneous route for the control and treatment of parasitic infection in dogs.
