Beliefs about sexuality cause marriage incompatibility, sexual satisfaction and many other problems. Knowing the sexual myths that couples believe and the factors that affect them can fix these problems before they occur. This descriptive study was conducted to determine the beliefs of premarital couples and the factors that affect them.
The population of the study consisted of the Izmir Fair Marriage Office. Of the couples determined by the sampling ımprobable method, 319 (319 male, 310 female) participated in the study. The data were collected about the participants' socio-demographical characteristics and opinions (I agree, I do not agree or I have no idea) about 29 sexual myths. Descriptive statistics and the chi-square test were used.
The mean age of the participants was 27,7±5.005 64,3% of them had completed university or post-graduate degrees, and 71,3% had nuclear families. Of them, 78,5% had paying jobs, and 47,5% of their mothers and 44.3% of their fathers had completed primary school/secondary school. Of the couples, 62,9% had sexual experience, 85,6% had no fear of sexuality, 85,6% had adequate sexual knowledge and 78% agreed to get counseling about sexuality. More than half of the individuals agreed with 8 of the 29 sexual myths (27,5%), while they disagreed with 12 of them (41%). None of the myths received the response, I do not have any idea, at a rate over 50%. The variables that constituted significant differences were age, education level, sexual experience, knowledge about sexuality and parental education levels. The employment of females, gender, family structure, parents who talk about sexuality and place of residence until 15 years of age also caused significant differences.
The most commonly believed myths in the study were compatible with other studies' research results. However, the number of myths in which most individuals believed and their rates of belief were lower than those of the studies in literature. Municipalities and health care professionals should cooperate to increase the number of institutions that provide services about sexuality for premarital couple, and nurses should play an active role in them. Couples can be helped to lead satisfactory sexual lives by eliminating sexual myths.
Cinsellikle ilgili yanlış inanışlar bireylerin evlilik uyumunun ve cinsel doyumunun azalmasına ve birçok soruna neden olmaktadır. Bu nedenle çiftlerin cinsel mitlerinin ve etkileyen faktörlerin bilinmesi, bireylerde sorun oluşturmadan önce düzeltilmesini sağlayabilir. Bu araştırma evlilik hazırlığı yapan çiftlerin cinsel mitlere inanma durumlarını ve etkileyen faktörleri belirlemek amacıyla tanımlayıcı olarak yapılmıştır.
Araştırmanın evrenini, İzmir Fuar Evlendirme Dairesi’ne başvuran çiftler oluşturdu. Evreni bilinen olasılıksız örneklem yöntemiyle belirlenen ve dahil edilme kriterlerine uyan 319 çift (319 kadın, 319 erkek) örneklemde yer aldı. Veriler, katılımcıların sosyo-demografik özelliklerinin ve 29 cinsel mitin (“katılıyorum”, “katılmıyorum” ve “fikrim yok”) sorgulandığı bir soru formu ile toplandı. Analizde tanımlayıcı istatistikler ve ki-kare testi kullanıldı.
Katılımcıların, ortalama 27,7±5,005 yaşında, %64,3’ünün üniversite ve üzeri eğitime, %71,3’ünün çekirdek ailede yaşadığı, %78,5’inin gelir getiren bir işte çalıştığı ve hem anneleri (%47,5) hem de babalarının (%44,3) en çok ilkokul/ortaokul mezunu olduğu, %62,9’unun cinsel ilişki deneyimi olduğunu, %85,6’sı cinsellikle ilgili korkusunun olmadığını, %85,6’sı cinsellikle ilgili konularda bilgisini yeterli bulduğunu ve %78’i de cinsellikle ilgili konularda danışmanlık almayı istediğini belirtti. Bireylerin yarısından fazlası, 29 cinsel mitten 8’ini (%27,5) “katılıyorum” diyerek onaylarken, 12’sini (%41,3) “katılmıyorum” diyerek bu ifadelere inanmadığını belirtti. Ayrıca hiçbir mit %50’nin üzerinde “fikrim yok” olarak belirtilmedi. Mitler arasından en fazla sayıda anlamlı farklılığı oluşturan değişkenler, yaş, eğitim, cinsel ilişki deneyimi, cinsellikle ilgili konularda bilgisini yeterli bulma durumu, anne ve baba eğitim düzeyi oldu. Kadınların çalışma durumu, cinsiyet, aile yapısı, ebeveynlerinin cinsellikle ilgili konuları konuşma durumu ve 15 yaşına kadar en uzun süre yaşanılan yer ise daha az sayıda mitte farklılığı oluşturdu.
Araştırmada bireylerin inandığı mit sayısı ve oranı literatüre göre düşüktür. Ancak cinsel mitlere inanma toplumumuzda halen yaygındır. Çiftlere cinsellik alanında hizmet veren kurumların artırılmalı, belediyeler ve sağlık profesyonelleri iş-birliği yapmalılar. Hemşirelerde bu kurumlarda danışmanlık yaparak aktif rol almalılar. Böylece cinsel mitler ortadan kaldırılarak, doyumlu cinsel yaşam sağlanabilir.
