Özet:
Bu çalışma yoğun bakım ünitesindeki gürültü stresinin meydana getirdiği oksidatif hasarın belirlenmesi amacı ile deneysel olarak yapıldı. Yoğun bakım ünitesinde yatan hastalarda strese neden olan birçok predispozan faktör (cerrahi, entübasyon tüpü, ağrı, açlık vb) bulunması nedeni ile gürültünün etkisinin tek başına değerlendirilmesi için çalışma deney hayvanlarında gerçekleştirildi.
Cerrahi yoğun bakım ünitesinde 24 saat süreyle ses ölçümü ve kaydı gerçekleştirildi. Çalışma kapsamında 30 adet erkek Wistar albino rat kullanıldı ve sıçanlar 5 gruba ayrılarak, hiçbir gürültüye maruz bırakılmayan kontrol grubu ile 24, 48, 72 ve 168 saat süreyle yoğun bakım gürültüsüne maruz bırakılan gruplar olarak tanımlandı. Kayıt edilen 24 saatlik yoğun bakım ünitesi gürültüsü kontrol grubu hariç diğer deneysel gruplara uygulandı. Belirtilen sürelerin sonunda anestezi altındaki ratlar ötenazi edildi. Ratlardan alınan kan örneklerinden plazma kortikosteron, glukoz ve total protein seviyesi, serum ile dalak ve beyin dokusu örneklerinden ise süperoksit dismutaz (SOD) aktivitesi ve malondialdehid (MDA) seviyesi analizleri gerçekleştirildi. Deneysel gruplardan 168 saat gürültüye maruz kalan grubun plazma kortikosteron seviyesinin kontrol grubuna göre istatistiksel yönden yüksek olduğu belirlendi (P<0.05). Kontrol grubu ile karşılaştırıldığında plazma total protein değeri 48, 72 ve 168 saat gürültü uygulanan gruplarda anlamlı olarak azalma gösterdi (P<0.05). Deneysel gruplarda gürültü maruziyet süresi uzadıkça kontrol grubu ile karşılaştırıldığında istatistiksel olarak serum (P<0.01) ile dalak (P<0.05) ve beyin dokularının (P<0.001) SOD aktivitelerinin azaldığı, MDA seviyelerinin ise arttığı (sırasıyla P<0.01, P<0.001, P<0.001) belirlendi.
Bu çalışma yoğun bakım ünitesindeki gürültü stresinin deneysel olarak oluşturulmuş gürültü modelinde ratlarda oksidatif strese yol açtığını göstermektedir.
