Amaranthus Palmeri'nin mücadelesinde kullanılabilecek herbisitlerin belirlenmesi

Abstract

Bu çalışmada Türkiye’de ilk defa Adana’nın Doğusu, Osmaniye ve Hatay bölgesinde görülen ve istilacı potansiyele sahip Amaranthus palmeri yabancı otunun mısır, yer fıstığı, soya fasülyesi ve turunçgil alanlarında kullanılan bazı çıkış öncesi (Oxyfluorfen, Pendimethalin+ Terbuthylazine) ve çıkış sonrası (Glufosinate-ammonium, Glyphosate, Nicosulfuron, 2,4-D, Bentazone, Bentazone + İmazamox) herbisitlerle mücadelesinin araştırılması amaçlanmıştır. Sera koşullarında yürütülen bu çalışmalarda kullanılan herbisitler kullanım dozları esas alınarak Amaranthus palmeri’ye karşı uygulanmıştır. Çalışmada çıkış öncesi herbisitler kuru ve nemli toprak koşulunda; çıkış sonrası herbisitler ise Amaranthus palmeri’nin erken ve geç gelişme dönemi olmak üzere iki farklı koşulda uygulanmıştır. Çalışma sonucunda her iki çıkış öncesi uygulanan herbisitin de her iki toprak nemi koşulunda yeterli etki gösterdiği tespit edilmiştir. Çıkış sonrası herbisitlerde ise; herbisitlerin Amaranthus palmeri’nin erken gelişme döneminde uygulanmasında en yüksek etki Glufosinate-ammonium, glyphosate ve 2,4-D’de görülmüştür. Diğer herbisitlerde kontrole göre etki görülse de mücadele için yeterli etki elde edilememiştir. Herbisitlerin Amaranthus palmeri’nin geç gelişme döneminde uygulanmasında ise etki oldukça düşük kalmıştır. Sonuç olarak olası bir Amaranthus palmeri istilasında yabancı otu kontrol edebilmek ve istilasını önleyebilmek amacıyla kullanılabilecek ikisi çıkış öncesi, üçü çıkış sonrası olmak üzere 5 herbisit tespit edilmiştir.

The aim of this study was to investigate the efficacies of some pre-emergence (Oxyfluorfen, Pendimethalin+ Terbuthylazine) and post-emergence (Glufosinate-ammonium, Glyphosate, Nicosulfuron, 2,4-D, Bentazon, Bentazone + İmazamox) herbicides used in maize, peanut, soybean and citrus growing areas for the control of Amaranthus palmeri which is potential invasive weed species observed for the first time in Turkey in East parts of Adana province as well as in Osmaniye and Hatay provinces. Herbicides used in these studies conducted under greenhouse conditions were applied at recommended doses against A. palmeri. Pre-emergence herbicides were applied at dry and wet soil conditions; post-emergence herbicides were applied at early and late growth stages. Results showed that both pre-emergence herbicides provided acceptable effect on this weed at both soil moisture conditions. In the case of post-emergence herbicides glufosinate-ammonium, glyphosate and 2,4-D amine herbicides controlled A. palmeri effectively when applied as early treatments. All other herbicides provided some effects as compared to control but these effects were insufficient for the control. Late treatments of herbicides gave poor control of A. palmeri. As the result of these studies two pre-emergence and 3 post-emergence herbicides were determined which can be used to control A. palmeri as well as to avoid the invasion.