1994-2000 yılları arasında Selçuk Üniversitesi Tıp Fakültesi mikoloji laboratuvarında dermatofitoz ön tanılı olgulardan izole edilen etkenler

Abstract

Amaç:Konya bölgesinde dermatofit dağılımının araştırılması Yöntem: Bu çalışmada 1994-2000 yılları arasında dermatoloji kliniğinde dermatofitoz ön tanısı almış olan 1143 hastanın mantar kültürlerine ait kayıtları Selçuk Üniversitesi Tıp Fakültesi Mikoloji Laboratuvarı'nda retrospektif olarak incelenmiştir. Bulgular: Bu hastalardan alınan örneklerin 250'sinde (%21.9) kültürde üreme saptanmıştır. Üreyen mantarların yerleştikleri vücut bölgelerine göre dağılımları incelendiğinde en sık rastlanan tinea türü Tinea pedis (%38.4) olarak saptanmıştır. Bunu sırası ile T.unguium (%32.4), T.corporis (%10.4), T.manum (%8), T.inguinalis (%7.2), T.capitis (%3.6) izlemiştir. Olgulardan izole edilen mantar türleri ise sıklık sırasına göre şöyledir; Trichophyton rubrum (%65.2), T.mentagrophytes (%18.8), Epidermophyton floccosum (%6.4), Microsporum canis (%3.6), T.tonsurans (%2.4), T.verrucosum (%2), M.audouini (%0.8), T.schoenleinii (%0.4), T.violaceum (%0.4). Sonuç: Konya bölgesinde en sık rastlanan tinea türü T.pedis, en sık izole edilen etken ise olarak saptanmıştır.

Objective: To investigate the distribution of dermatophytes in Konya region. Methods: In this study the mycological culture results of 1143 patients at Mycology Laboratory of University of Selcuk, Faculty of Medicine with a prediagnosis of dermatomycosis from the clinic of dermatology between 1994 and 2000 were investigated. Results: Cultures of250 (21.9%) patients werepositive. Distribution of dermatophytes accordingto localization was as follows: Tinea pedis (38.4%), T.unguium (32.4%), T.corporis (10.4%), T.manum (8%), T.inguinalis (7.2%), and T.capitis (3.6%). The species of dermatophytes isolated from the cultures were Trichophyton rubrum (65.2%), T.mentagrophytes (18.8%), Epidermophyton floccosum (6.4%), Microsporum canis (3.6%), T tonsurans (2.4%), T verrucosum (2%), M.audouini (0.8%), T schoenleinii (0.4%) and T violaceum (0.4%). Conclusion: T.pedis was the most frequently diagnosed form of tinea and T rubrum was the most frequently cultured etiologic agent in our region.