Böbrek epitel hücrelerinin kristal olusumu ile tubuler hasar ve/veya disfonksiyona yol açabilen
etkilesimi pek çok çalısmada ortaya konmustur. Bu çalısmanın amacı üriner sistem tası hikâyesi olanlarda
proksimal tübüler hasarın bir belirteci olan N-ase ın serum ve idrar düzeyleri ile
glomerüler bütünlügün bir belirteci olan idrar mikroalbumin düzeylerini ortaya koymaktı.
Çalısma grubunu, yakın zamanda spontan tas düsürme ve/veya girisimsel yöntemlerle
tas tedavisi öyküsü olup metabolik degerlendirmeye alınan 23 (15 erkek ve 8 kadın) hasta olusturdu. NAG
düzeyleri ticari kitler kullanılarak spektrofotometrik ve kolorimetrik metotla ölçüldü. Mikroalbuminüri analizi
kemiluminesans yöntemi ile degerlendirildi. Elde edilen sonuçlar benzer yas gurubundaki 12 (5 kadın ve 7 erkek)
saglıklı kontrol ile karsılastırıldı.
Çalısma ve kontrol grubu arasında serum ve idrar NAG düzeyleri (sırasıyla 11.86 ± 3.16 U/L
ve10.82 ± 1.61 U/L ile 8.09 ± 2.84 U/L ve 6.34 ± 1.94 U/L) arasındaki fark istatiksel olarak anlamlı bulundu
(p=0.01).Yine gruplar arasında mikroalbuminüri düzeyleri arasındaki fark da (17.71±3.95 µg/ml ve 7.18 ± 1.75
µg/ml) istatiksel olarak anlamlı (p< 0.05) bulundu.
Çalısmamızın sonuçları üriner sistem tas hastalıgının belirgin bir böbrek hasarı olusturmasa bile
glomerül ve tübül hücreleri üzerinde etkisi olabilecegini göstermektedir.
The interactions between renal epithelial cells and crystal formation leading to tubuler damage
and/or dysfunction have been previously demonstrated in various studies. The aim of this study was to assess
The study group consisted of 23 metabolic evaluation patients (15 men and 8
women) who recently treated with urological interventions for urolithiasis and/or in patients with a history of
spontaneous stone passage.NAGlevels were measured with spectrophotometric and colorimetric methods using
commercial kits. Microalbuminuria was detected using chemiluminescence analysis. The results compared with
levels of 12 (5 men and 7 women) healthy controls in same age group.
The mean serum and urinaryNAGlevel were 11.86 ± 3.16 U/Land 10.82 ± 1.61 U/Lin patient group,
respectively. In controls, the mean NAG level was 8.09 ± 2.84 U/L in serum and 6.34 ± 1.94 U/L in urine. The
differences between the groups were statistically significant (p=0.01). There was also statistically significant
difference in microalbumin levels between the study groups (17.71 ± 3.95 µg/ml and 7.18 ± 1.75 µg/ml),
respectively (p< 0.05).
The results of our study indicate that urolithiasis may have an influence on glomeruli and
tubular cells even in the absence of apparent renal damage.
