Amaç: Gestasyonel diyabetes mellitus (GDM) taraması pozitif ancak tüm oral glukoz tolerans test (OGTT) degerleri normal ve sadece birOGTTdegeri anormal olan gebelerin, fetal ve plasental antropometrik degerlerinin kıyaslanması Gereç ve Yöntem: GDM riski olmayan, 38.-40.gebelik haftaları arasında dogum yapmıs ve 24.-28.gebelik haftaları arasında 50 gram 1 saatlik glukoz tarama testi (GTT) uygulanan 317 olgunun dosyaları, retrospektif olarak incelendi. Tarama sonucu negatif olanlar ve taramasının pozitif olması nedeniyle (GTT-1.saat kan glukoz düzeyi 140 mg/dl) OGTT uygulanan olgular arastırmaya alındı. OGTT sonuçlarına göre, iki çalısma ve iki kontrol grubu olusturuldu: Group 1, tarama pozitif ancak OGTT’de tüm degerleri normal (OGTT - TDN, =24) olguları kapsadı. Grup 2, tarama pozitif ve OGTT'de sadece bir degeri yüksek (OGTT-BDY, =16) olgulardan olusturuldu. Kontrol grupları ise, tarama negatif (GTT-Normal, n=263) ve GDM ( =14) olgularından olusturuldu. Sadece GDM olguları diyet tedavisine alındı. Tüm olguların doguma kadar normoglisemik kalmaları saglandı. Gebelik öncesi agırlık ve vücut kitle indeksi (VKI), gebe son agırlıgı, gebelikte kilo alımı, fetal agırlık, ponderal indeks, plasental agırlık ve fötoplasental oranları kıyaslandı. Fetal ve plasental agırlıgın ve fötoplasental oranın, maternal antropometrik ölçümler ve kan glukoz degerleriyle iliskisi arastırıldı. Bulgular: Tüm degiskenler açısından, gruplar arasında istatistiksel bir fark yoktu. Fetal agırlıkla hiçbir degisken arasında iliski bulunmadı. Plasental agırlıkla, OGTT-2.saat dısında, tüm OGTT degerleriyle pozitif bir korelasyon saptandı. Plasental agırlıkla, gebelik öncesi VKI arasında pozitif, gebelikte kilo alımı arasında zayıf negatif bir iliski görüldü. Fötoplasental oranla, gebelikte kilo alımı arasında zayıf pozitif, GTT-0.saat degeri arasında zayıf negatif bir iliski saptandı. Sonuç: Sadece tarama pozitif oldugu içinGDMriski görece düsük özel bir populasyonda, “tanı testi negatif veya glukoz intoleransı” olan gebelerin fetal ve plasental antropometrik degerleri olumsuz etkilenmemektedir. Aynı sonucun, sadece diyet tedavisi alan GDM olgularında da gözlenmesi, riski görece düsük gebelerde çalısılmıs olmasından ve diyet tedavisinin yeterli olmasından kaynaklandıgını düsündürmektedir.Ancak GDM riski görece yüksek gebelerde dikkatli olunmalıdır.
Aim: To compare fetoplacental anthropometric outcomes of gestational diabetes mellitus (GDM) in screening negative and positive women
Material and Methods: By retrospective surveillance of 317 women who delivered in their 38th-40thweek ofgestation and who had undergone glucose challenge test (GCT) in their 24th-28th of gestation, the screen negative and positive women (GCT-1st hour ≥140 mg/dl) were assigned into four groups: The screen positive women all of whose OGTT values were normal (n=24), screen positive women who had only one abnormal value (n=16),women negative for GDM (n=263) and women with GDM (n=14). Only GDM group was given a diet therapy. We compared fetal and placental weight (FW, PW), ponderal index and fetoplacental ratio (FPR). We also investigated the correlations between all variables.
Results: There was no significant difference in all variables between the groups. There was no correlation between FW and all other variables. There was a positive correlation between PW and BMI and all OGTT values except OGTT 2 hour value. The correlation between PW and weight gain and FPR and GTT-0.hour value was negative, whereas a positive correlation between FPR and weight gain was determined.
Conclusion: In a special population with a low risk of GDM, “having a negative diagnostic test or impaired glucose tolerance” do not adversely affect fetoplacental anthropometric outcomes. The same results also exist for the GDM cases. It might be due to the fact that the study was conducted in a low risk group and the diet therapy was appropriate. However, care should be taken in pregnant women at high risk.
