The prevalance of anemia and nutriotional anemia in primary school children in the city of aydın

Abstract

Objective: To determine the prevalence of anemia and nutritional anemia in primary school children in the city of Aydın. Materials and Methods: In Aydın, the central town of Aydın province, a total of 496 students (56% were female) were enrolled into the study by using stratified random sampling method. The students were from the primary schools located in socio-economically low, medium, and high areas of primary health care centers. The avarage age of the students was 10.2±2 years. Statistical analysis was performed using the Kolmogorov-Smirnov test, Student’s t-test, Mann-Whitney U-test and Chi-Square test. Results: The prevalence of anemia, iron-deficiency (ID), iron-deficiency anemia (IDA), vitamin B12 deficiency and vitamin B12 deficiency anemia was 15.7%, 38.7%, 8.3%, 9.1%, 0.8%, respectively. No folic acid deficiency was detected. Among the anemias, 42% of them were microcytic, 58% of them were normocytic and the 45.5% of the microcytic anemias were IDA. Among the females, the rate of ID was 45.1% and the rate of IDA was 11.6%, while in boys the same rates were 30.6% and 4.1%, respectively (p<0.05). Microcytosis was present in 36.5% of subjects with IDA. The Mentzer index was <13 in 13.3% of subjects with microcytic anemia and IDA, and in 77.7% of children with microcytic anemia and no IDA (p<0.001). Regarding socio-demographic characteristics of children; the only statistically significant difference was in the parameters of mother education and anemia. Conclusion: The prevalence of anemia represents a minor public health problem according to the World Health Organization criteria among the primary school students in the central town of Aydın province. Exploration of the reason of anemia among pre-school children, proper treatment of nutritional anemia cases with adequate duration and dose, dietary organizations and proper follow-up will lower the incidence of anemia and nutritional anemia among primary school children. Our study showed that thalassemia trait is defined as a major problem in the differential dignosis of IDA in our region. Diagnosing of these cases with thalassemia will prevent the unnecessary iron therapy and will provide a genetic counseling to the family.

Amaç: Aydın ili Merkez İlköğretim Okulu öğrencilerinde anemi ve nütrisyonel anemi sıklığını belirlemektir. Gereç ve Yöntemler: Aydın il merkezinde, 2008-2009 öğretim yılında, sosyoekonomik düzeyi iyi, orta ve düşük sağlık ocağı bölgelerinde bulunan ve tabakalı rastgele örnek seçim yöntemine göre belirlenen ilköğretim okullarında eğitim gören 1-8. sınıf öğrencilerini kapsayan toplam 496 (%56’sı kız) öğrenci çalışmaya alındı. Çocukların yaş ortalamaları 10,2±2 idi. İstatistiksel analizler için Kolmogorov-Smirnov testi, Student t-testi, Mann Whitney U testi ve ki-kare testi uygulandı. Bulgular: Anemi, demir eksikliği (DE), demir eksikliği anemisi (DEA), B12 eksikliği ve B12 eksikliği anemisi prevalansı sırasıyla %15,7, %38,7, %8,3, %9,1, %0,8 saptandı. Folik asit eksikliğine rastlanmadı. Tüm anemilerin %42‘si mikrositer, %58’i normositer; mikrositer anemilerin %45,5’i DEA idi. Kızlarda DE oranı %45,1, DEA oranı %11,6 iken, erkeklerde bu oranlar sırasıyla %30,6 ve %4,1 idi (p<0,05). DEA’sı olanların %36,5‘inde mikrositoz mevcuttu. Mikrositik anemisi ve DEA olan olguların %13,3’ünde, mikrositik anemisi olup DEA olmayan olguların ise %77,7’sinde Mentzer indeksi <13 idi (p<0,001). Daha önce anemi saptanması ve demir ilacı verilmesi oranları anemi saptanan çocuklarda %33,3 ve %29,5, anemi saptanmayan çocuklarda %18,2 ve %15,6 idi. DEA saptanan öğrencilerin %19,8’i, saptanmayan öğrencilerin ise %19,5’i daha önce demir ilacı almıştı. Sosyo-demografik özelliklerden sadece anne eğitim düzeyi ile anemi arasında anlamlı ilişki bulundu. Sonuç: Aydın il merkezi ilköğretim okulu öğrencilerindeki anemi prevalansı Dünya Sağlık Örgütü’ne göre hafif düzeyde sosyal sağlık problemi oluşturmaktadır. Okul öncesi dönemde anemi saptanan çocuklarda nedenin aydınlatılması, tedavi verilen nütrisyonel anemili olguların uygun süre ve dozda tedavi almalarının sağlanması, beslenmelerinin düzenlenmesi ve izlemlerinin yapılması ilköğretim öğrencilerindeki anemi ve nütrisyonel anemi oranlarını düşürecektir. DEA saptanan çocukların yaklaşık 1/5’inin önceden tedavi alması, tedavi ve izlemlerin iyi yapılmadığını düşündürmektedir. Bu nedenle okul çocuklarında tarama programları yapılmalıdır.