OBJECTIVE: To detect awareness and opinions of the personnel at university about organ donation and to
collect data about this subject.
MATERIALS and METHODS: This study included a total of 82 staff in Faculty of Medicine, Fine Arts and
Theology. Data were analyzed using number and percentage calculation, and Chi-square test.
RESULTS: Of participants, 93,9 % were aware of the organ donation. Some of the participants from The
Faculty of Theology and The Faculty of FineArts obtained this information from the newspaper and magazines or
journals (% 32.9). Of participants, 72%pointed out that organ donation could be taken from the corpse or alive,
87.8 % of them indicated that it is beneficial and positive. Among participants, 86, 6% haven't donated organs,
while 53.7% of the people were willing to donate organs. People who did not want to donate organs (23.2 %)
informed that they did not rely on the Health (Medical) Staff. Fifty percent of the people has received support for
this issue. Eighty-nine percent of the people were willing to donate organs to their relatives. There were 45,1%
people who wanted to get training about organ donation. According to 97.6%, the organ donation was not
sufficient in our country. Some people (85,4%) found organ donation useful but there was a big difference among
these three groups and this difference was caused by the academics who work at The Faculty of Theology (p< 0,
05). Those who thought that the religious beliefs prevent the necessary organ donation were 70, 7%and there was
a great difference among these three groups and this difference was caused by the academicians who work at The
Faculty of Theology ( p< 0,05).
CONCLUSION: Academic people do not donate organs sufficiently enough.
AMAÇ: Bu çalısma Onsekiz Mart Üniversitesi Tıp Fakültesi, Ilahiyat Fakültesi ve Güzel Sanatlar Fakültesi
ögretim elemanlarının organ bagısına bakıs açılarının belirlenmesi amacıyla yapılmıstır.
GEREÇ ve YÖNTEM: Ilgili literatür incelenerek sosyo-demografik ve organ nakline yönelik inanç ve
düsünceler veri formu olusturulmustur. Arastırmayı kabul eden 82 ögretim elemanın organ nakline yönelik
düsünceleri belirlenmistir.Elde edilen veriler sayı yüzde ve kikare testi ile degerlendirilmistir.
BULGULAR: Arastırmaya fakültelerden katılım esit olarak saglanamamıstır. (Tıp %43,9, Güzel sanatlar
%40,2, Ilahiyat % 15,9). Katılımcıların %62,2'si erkek, %46,3'ü yardımcı doçent, %68,3'ü evli, %95,1'i uzun
yıllardır ilde yasamıs, annelerinin %42,7'si ilkokul, babalarının %42,7'si üniversite mezunudur. Organ bagısı
hakkında bilgisi olan %93, 9 kisidir. Ilahiyat ve güzel sanatlar fakültesi katılımcılarının %32.9'i gazete ve
dergilerden bu bilgiyi ögrenmistir. %72 kisi kadavra ve canlıdan organ bagısı alınabilecegini, %87,8'i
kadavradan organ alınmasını olumlu ve yararlı buldugunu belirtmistir. %86,6 kisi organ bagısında
bulunmamıstır. %53.7 kisi organ bagısı yapmak istemektedir. Bagıs yapmak istemeyenlerin %23.2'si saglık
personeline güvenmemektedir. Ailesinden bu konu hakkında destek alanlar %50'dir.Yakınlarına organ bagısı
yapmak isteyen %89'dur.Organ bagısı hakkında egitim almak isteyen %45,1 kisi bulunmaktadır. %97,6'sına göre
ülkemizde yeterli organ bagısı yapılmamaktadır. Dini yönden organ bagısını olumlu bulan %85,4'tür, ancak üç
grup arasında anlamlı bir fark vardır, fark ilahiyat fakültesinde görevli akademisyenlerden kaynaklanmaktadır
(p<0,05). %70,7'si dini inanısların yeterli organ bagısını engelledigini düsünmektedir ve üç grup arasında anlamlı
bir fark vardır, fark ilahiyat fakültesinde görevli akademisyenlerden kaynaklanmaktadır (p<0,05).Yasarken bagıs
yapmak isteyen %24,4 kisidir ve üç grup arasında da bir fark yoktur (p>0,05).
SONUÇ: Ülkemizde organ bagısı üç akademisyen grubuna göre de yeterli düzeyde yapılmamaktadır. Dini
yönden organ naklinin sakıncalarının oldugunu düsünen, yasarken organ nakli yapmak istemeyen
akademisyenler de bulunmaktadır.
