Karpal tünel sendromlu hastalarda uyku kalitesinin değerlendirilmesi

Abstract

AMAÇ: Karpal tünel sendromu (KTS) median sinirin el bileği düzeyindeki tuzak nöropatisidir. Geceleri şiddetlenen ağrı ve dizesteziler hastalığın tipik bulgusudur. Çalışmamızın amacı KTS hastalarında uyku kalitesinin araştırılması, mevcut uyku bozukluklarının semptom şiddeti ve fonksiyonel bozuklukla ilişkisinin saptanmasıdır. GEREÇ VE YÖNTEMLER: Elektrodiagnostik olarak KTS tanısı alan 29 kişi ve kontrol grubu olarak hastane personelinden 25 sağlıklı kişi çalışmaya alındı. Tüm katılımcıların bilgilendirilmiş onamı alındı. Hastaların semptom şiddeti ve fonksiyonel bozukluklarını değerlendirmek üzere Boston sorgulaması kullanıldı. Çalışmaya katılan hastaların ve sağlıklı kontrol grubunun uyku kalitesi Pittsburgh Uyku Kalitesi İndeksi ile değerlendirildi. BULGULAR: Karpal tünel sendromlu hastaların genel uyku kalitesinin kontrol grubuna kıyasla anlamlı olarak daha kötü olduğu saptandı (p=0,046). Pittsburgh skoru bileşenleri ayrıntılı olarak değerlendirildiğinde alışılmış uyku etkinliğinin karpal tünel sendromlu hastalarda anlamlı düzeyde bozulmuş olduğu saptandı (p=0.001). SONUÇ: Uyku kalitesi KTS’li hastalarda anlamlı düzeyde bozulmaktadır ve gece uykuda geçirdikleri toplam süre azalmaktadır.

OBJECTIVE: Carpal tunnel syndrome (CTS) is defined as entrapment neuropathy of the median nerve at the wrist. Pain and disestesia that worsen at night are characteristic features of the disease. The aim of this study was to determine sleep quality of patients with CTS and also defining the association between symptom severity, functional impairment with existing sleep disturbance. MATERIALS AND METHODS: Twenty-nine patients with CTS according to electrodiagnostic evaluation and 25 healthy volunteers recruited from hospital staff were included into the study. Informed consent was obtained from all participants. Boston Questionnaire was used to evaluate symptom severity and functional impairment. Sleep quality of the participants was assessed with Pittsburgh Sleep Quality Index. RESULTS: Overall sleep quality of the CTS patients was significantly worse than control group (p=0.046). Detailed analysis of Pittsburgh Sleep Quality index components revealed that habitual sleep efficiency was significantly impaired in patients with CTS (p=0.001). CONCLUSION: Sleep quality was significantly disturbed in patients with CTS, and also the total time that patients were asleep was shortened.