Yeme bozuklukları ile anormal yeme tutum ve davranışları konusunda yapılan
araştırmalarda bu tutum ve bozuklukların özellikle ergenlik döneminde daha çok görülen
durumlar olduğu şeklinde görüşler hakimdir. Bu bozukluklarda etyolojik olarak çeşitli
faktörlerin etkileşiminden söz edilmektedir. Ülkemiz alanyazınına bakıldığında ergenlik
dönemindeki gençlerin hem sorun çözme hem de ebeveynlerine bağlanma tarzlarını inceleyen
çalışmalara rastlanılmamıştır. Bu sebeple bu çalışmada ergenlerin yeme tutumları, sahip
oldukları sorun çözme eğilimleri ve ebeveyn bağlanma stilleri; ayrıca sorun çözmenin,
ebeveyne bağlanma ve yeme tutumu arasındaki ilişkide aracı rolü olup olmadığı
araştırılmıştır. Araştırma örneklemi Aydın merkezde bulunan farklı başarı düzeylerine göre
seçkisiz olarak seçilen liselerin 9., 10. ve 11. sınıflarında okuyan 412 kız, 327 erkek toplam
739 öğrenciden oluşmuştur. Katılımcılara Yeme tutum Testi (YTT), Sosyal Sorun Çözme
Envanteri (SSÇE) ve Anne-Babaya Bağlanma Ölçeği (ABBÖ) uygulanmıştır. Buna göre
ergenlerin % 21.2’sinin yeme tutumu kesme puan (kesme puan=30) üzerinde olduğu
bulgulanmıştır. Kızlarda ebeveynden algılanan aşırı koruma arttıkça yeme tutumlarında
görülen bozukluğun arttığı erkeklerde ise ebeveynin ilgisiz olarak algılanmasının yanı sıra
aşırı korumacı ve özerkliğe izin vermeyen şekilde görülmesi arttıkça yeme tutumlarında
bozulmada artmaların olduğu görülmektedir. Anormal yeme tutumuna sahip ergenlerin
normal yeme tutumuna sahip ergenlerle karşılaştırıldığında sorun çözme becerilerinin daha az
olduğu; sorunlara olumsuz yaklaştıkları ve sorunların çözümünde daha kaçıngan ve dürtüsel
oldukları görülmektedir. Son olarak sorun çözme becerileri ebeveynden algılanan bağlanma
ile yeme tutumları arasındaki ilişkiye aracılık etmekte; ergenlerin yeme tutumlarını
yordamada önemli bir etkiye sahip olmaktadır.
Research on eating disorders and abnormal eating attitudes suggests that these
attitudes and disorders are more common in adolescence. For etiology of these disorders
interaction of several factors is mentioned. The literature of our country does not include
studies about eating attitudes, social problem solving and parental bonding of adolescents. For
this reason, in this study adolescents’ eating attitudes, problem solving skills and perceived
parental bonding styles were examined. Additionally, the potential mediator role of social
problem solving on the relationship between parental bonding and eating attitudes was
investigated. The sample of the study comprised 739 students (412 girls, 327 boys) selected at
random. They were recruited via high schools in Aydın and the students were from 9th, 10th
and 11th grade. Students were instructed to complete Eating Attitudes Test (EAT), Revised
Social Problem Solving Inventory (Tr-SPSI-R) and Parental Bonding Instrument. It has been
found that 21.2% of the adolescents had points above the cut-point (30) on the eating attitude
test. Percieved overprotection and eating attiudes are negatively correlated among girls. For
boys, while percieved care/control is positively correleted with eating attitudes,
overprotection is negatively correlated with eating attitude. When adolescents with abnormal
eating attitudes are compared with adolescents with normal eating attitudes, it was concluded
that problem solving skills of adolescents with abnormal eating attitudes are less than
adolescents with normal eating attitudes. In addition to this, it was concluded that they had
negative orientations to problems and they had avodiance and impulsivity styles for problem
solving compared with adolescents with normal eating attitudes. Finally, social problem
solving was found to mediate the relationship between parental bonding and eating attitudes
and also it had an important effect on eating attitudes of adolescents.
