Köpeklerden izole edilen enterokok suşlarının antibiyotik duyarlılıkları

Abstract

Enterokoklar, insan ve hayvanların sindirim florasınında bulunan ve hem insanlarda hem de köpeklerde infeksiyonlara neden olabilen bakterilerdir. Köpeklerde otitis media, idrar yolu infeksiyonları gibi hastalıklara yol açmaktadır. İnsanlarda birçok infeksiyonlara yol açmalarının yanında özellikle hastane infeksiyonları olmak üzere vankomisine dirençli enterokokların önemli sağlık sorununa yol açtığı bilinmektedir. Bu çalışmada insanlarla yakın temas halinde bulunan köpeklerden izole edilen enterokok suşlarının türleri ve bu türlerin antibiyotik duyarlılıkarının araştırılması ve hem köpekler için hemde insanlar için öneminin ortaya konması amaçlanmıştır. Mart 2012-Kasım 2013 tarihleri arasında İzmir İlinde pet hayvan kliniklerine başvuran sağlıklı köpeklerin oral, nasal ve rektal floralarından toplanan 300 sürüntü örneği alınmıştır. Bu örneklerden üreyen toplam 51 enterokok cinsi klasik ve otomatik yöntemlerle tanımlanmıştır. Toplam 51 enterokok kökeninin 35'i E.faecalis, 13'ü E.faecium, 3'ü Enterococcus spp. olarak tanımlanmıştır. Enterococcus faecalis kökenlerinin %43 oranında rectal, %31 oranında oral ve %26 oranında ise nazal bölgeden alınan örneklerden izole edilmiştir. Bu oran E.faecium'da ise sırasıyla; %69, %8 ve %23'tür. İzole edilen 51 suşun eritromisin, tetrasiklin, kloramfenikol siprofloksasin, penisilin ve ampisilin ve vankomisin duyarlılıkları disk difuzyon ve otomatik yontemlerle araştırıldı. 51 suşun direnç oranları; eritromisine % 51, tetrasikline % 37, kloramfenikole % 20, siprofloksasine % 14, penisiline % 14 ve ampisiline % 14 oranında olup vankomisine karşı direnç saptanmamıştır. Enterococcus faecalis izolatlarında eritromisin, tetrasikline, kloramfenikol ve siprofloksasin dirençleri oranları sırasıyla; %51, %37, %20, %9 bulunmuştur. Vankomisin, penisilin ve ampisiline ise direnç saptanmamıştır. Enterococcus faecium izolatlarının test edilen antibiyotiklere direnci ise; eritromisin, ampisilin, penisiline, tetrasikline, siprofloksasin ve kloramfenikol sırasıyla; %54, %54, %54, %31, %31 ve % 15 bulunmştur. Vankomisine ise direnç saptanmamıştır. Bu çalışmada köpeklerin özellikle oral ve rectal florasında başta E.faecalis olmak üzere enterokok türlerinin taşındığı belirlenmiştir. Ayrıca köpeklerin infeksiyonlarında da kullanılan bazı antibiyotiklere karşı enterokok türlerinde yüksek oranda direnç saptanmıştır. Bu hem köpeklerdeki enterokok infeksiyonlarının tedavisi açısından hem de temas halinde olan insanlara bulaşma riski açısından önemli olduğu düşünülmektedir.

Enterococcus, which are found in the digestive flora, are bacterium that can cause infections both in humans and dogs. They cause illnesses such as otitis media and urinary infections. They cause many other infections in human beings, including hospital bugs that are resistant to vancomicine and that lead to serious health problems. The aim of this study is to establish the kinds of enterococcus strains that were isolated from dogs which were in close contact with humans and their resistance to antibiotoics. It is expected that the results would reveal the significance of these bacterium for dogs and humans. 300 swabs were taken from the oral, nasal, and rectal flora of dogs that were admitted to pet animal clinics in İzmir between March 2013 and February 2014. A total of 51 types of enterococcus were identified using conventional and otomatic methods. 35 were identified to be E.feacalis, 13 as E.faecium and 3 Enterococcus spp. Enterococcus faecalis was isolated from the rectal, oral and nasal flora at the following respective rates: 43%, 31% and 26%. These rates were as follows for E.faecium: 69%, 8% and 23%. 51 isolated strains were examined, using disc diffusion and otomatic methods to identify their sensitivity to erythromycin, tetracycline, chloramphenicol, ciprofloxacin, penicillin ve ampicillin and vankomycin. Resistances to the following antibiotics were identified: 51% to erythromycin, 37% to tetracycline, 20% to chloramphenicol, 14% to ciprofloxacin, 14% to penicillin, and 14% to ampicillin. No resistance to vankomycin was identified. The respective resistance levels of E. faecalis are as follows: erythromycin 51%, tetracycline 37%, chloramphenicol 20% and ciprofloxacin 9%. No resistance to vankomycin, ampicillin and penicillin was identified. Enterococcus faecium showed the following resistances to erythromycin, ampicillin, penicillin, tetracycline, ciprofloxacin and chloramphenicol : %54, %54, %54, %31, %31 and %7. This study established that different types of enterococcus, specifically the strains were not resistant to vankomycin. E.faecalis are carried in the oral and rectal flora of dogs. High levels of resistance to antibiotics that are used to treat different types of enterococcus infections were also identified. This finding is considered to be important for the treatment of enterococcus infections in dogs and for the risk of contamination for human beings who are in close contact with such dogs.