Bu çalışmanın amacı Avrupa Birliği ve Türkiye’de ortak makine kullanımı sistemleri arasındaki farklılıkların belirlenmesidir. Avrupa Birliği üye ülkelerinde ortak makine kullanımı sisteminin en yaygın ve verimli kullanıldığı Almanya da makine ringleri ve Fransa’da ise ortak tarım makineleri kullanımı kooperatifinin organizasyon yapısı, işleyişi, faaliyetleri ve hizmetleri bu örgütlerle direk olarak temasa geçilerek elde edilen bilgiler doğrultusunda incelenmiştir. Türkiye’de ise ziraat odaları örneği incelenmiştir. Bu kapsamda Türkiye Ziraat Odaları Birliği üyesi 757 il ve ilçe ziraat odasından basit rastgele örnekleme yöntemiyle belirlenen 207 oda ile 10 soru içeren ortak makine kullanım sistemleri anketi yapılmıştır. Çalışma sonucunda, anket yapılan ziraat odalarının % 53’ünde ortak makine kullanım sisteminin uygulandığı, % 47 odanın ise maddi yetersizlikler nedeniyle makine parkının bulunmadığı tespit edilmiştir. Makine temin şekillerinin oransal dağılımı ise; %36’sı çiftçilerin kendi makine parkından, % 25’i ziraat odasından, %27’si komşu yardımlaşmasıyla, % 9’u bölgedeki diğer kurumlardan, % 2’si tarım makineleri müteahhitlerinden kiralama ve % 1’i ise makine ortaklıklarından olarak tespit edilmiştir. Makine ortaklıklarından temin etme oranı Almanya’da % 52 ve Fransa’da % 45’tir. Çiftçilerin ihtiyacı olan makine ve ekipmanı ziraat odalarından temin etme oranı % 25 ile Türkiye koşullarında yüksek bir rakamdır. Sonuç olarak, Almanya ya da Fransa örneğinin ziraat odaları bünyesinde ya da yeni bir örgütlenmeyle Ülkemizde de kurulması ve yaygınlaştırılması önerilebilir.
The purpose of this study is to determine the differences in sharing farm machinery systems between the European Union and Turkey. Sharing farm machinery systems are used in Germany as machinery rings and in France as the collective use of agricultural machinery cooperative the most commonly and efficiently. These systems are examined in terms of organizational structure, functions, operations and services through the information obtained from these organizations. In order to determine the current status of the sharing farm machinery systems in Turkey, chambers of agriculture was examined. In this context, 207 out of 757 chambers of agriculture were selected by simple random sampling method. 10 questions were asked those selected chambers. As a result of the study, implementation rate of sharing farm machinery system was identified 53% in the agricultural chambers and 47% did not have the system of sharing farm machinery due to financial shortcomings. The proportional distribution of the obtaining the machinery was identified as 36% of farmers from their machine park, 25% of the chambers of agriculture, with neighborhood assistance 27%, 9% from other institutions in the region, 2% of agricultural machinery contractors and 1% from machinery partnership. This was 52 % in Germany and 45 % in France. This proportion for chambers of agriculture was 25 % that was considerably high in Turkey. Sharing farm machinery systems in the case of Germany or France should be suggested to establish and extend within the chambers of agriculture or with a new organization.
