Mısır-soya birlikte üretiminde farklı ekim sistemlerinin verim ve bazı agronomik karakterlere etkisi

Abstract

Bu çalışma, mısır ve soyanın tane verimi için birlikte yetiştirilme olanaklarını araştırmak amacıyla 2012 ve 2013 yıllarında Adnan Menderes Üniversitesi Ziraat Fakültesi Araştırma ve Üretim alanında “’İki Faktörlü Tesadüf Blokları Deneme Deseni’”ne göre 3 yinelemeli olarak yürütülmüştür. Vitormone uygulaması ile yalın mısır, yalın soya, 1 mısır + 1 soya, 1 mısır + 2 soya alternatif sırada ve 1 mısır + sıra üzerinde 2 soya olacak şekilde ekim şekilleri yer almıştır. Araştırmada, mısır ve soya bitkisinde; bitki boyu, bin tane ağırlığı, yaprak klorofil içeriği, yaprak alanı indeksi, tane verimi, mısırda ilk koçan yüksekliği, koçan çapı ve koçanda tane sayısı ve soyada baklada tane sayısı, ilk bakla yüksekliği, bakla boyu yönünden ekim şekilleri arasındaki farklılığın önemli olduğu saptanmıştır. Vitormone uygulamaları arasındaki farklılığın özellikle soya bitkisinin agronomik özellikleri için önemli olduğu belirlenmiştir. İncelenen özellikler ve LER (Alan Eşdeğer Oranı) değerleri birlikte değerlendirildiğinde, aynı sıra üzerinde alternatif ekim şeklinin en düşük değerleri (0.69-0.78) taşıdığı, buna karşın 1 mısır + 2 soya ekim şeklinin (1.20-1.26) birlikte üretim için en uygun yöntem olduğu sonucuna varılmıştır.

Field trials were conducted at experimental field of University of Adnan Menderes, Faculty of Agriculture during 2012 and 2013 to determine the possibility of intercropping maize and soybean. The experiments were arrangement at Randomized Complete Block Design with two factors and 3 replicates. Vitormone application and cropping systems as sole maize and soybean, 1 maize + 1 soybean, 1 maize + 2 soybeans and 1 maize + 2 soybeans (in alternative space) were evaluated. In research, the differences between cropping systems were significant for plant height, thousand kernel weight, leaf chlorophyll content, leaf area index, yield in maize and soybean; first ear height, ear diameter and grain number per ear in maize; first pod height, pod lenght, and grain number per pod in soybean. The differences between Vitormone applications were significant especially for observed characteristics in soybean. From the results of this study, it was concluded that 1 maize + 2 soybean cropping system (1.20-1.26) was the most suitable for intercropping but 1 maize + 2 soybeans in additive sown (at the same row) given unsuitable values (0.69-0.78) when observed characters and the LER values (more than unity 1) were evaluated.