Araştırma, gebelerin evlilik uyumunu belirlemek amacıyla kesitsel, analitik tipte yapılmıştır. Çalışma, Aydın'ın Efeler İlçe'sindeki 1 Nolu ASM'ye kayıtlı 152 gebede gerçekleştirilmiştir. Veriler, araştırmacı tarafından hazırlanan soru formu ve Çiftler Uyum Ölçeği (ÇUÖ) ile gebelerin öz bildirimleriyle; resmi izinler, etik kurul onayı ve gönüllülerin sözlü-yazılı onamları alınarak toplanmıştır. Veriler Ki-Kare, Kruskal Wallis H, Mann Whitney-U ve Çoklu Regresyon analizi ile değerlendirilmiştir. Tüm analizlerde 0,05 anlamlılık düzeyi kabul edilmiştir. Yaş ortalaması 28,28±5,52 ve evlilik süreleri 5,49±5,16 olan gebelerin %71,7'si ev hanımı ve %44.1'i ilköğretim mezunudur. Ortalama 22,35±8,31 haftalık gebe olan kadınların %93.4'ü DÖB almıştır. Gebelerin %80'i eşinden ve manevi destek (%51) almakta, alınan destek ise %57.7 oranında iyi bulunmaktadır. Gebeler, gebeliğin evlilik (%42.8), eşle ilişki (%52) ve eş yaklaşımını (%42.8) olumsuz etkilediğini düşünmektedir. ÇUÖ puan ortalamaları 96,35±2.16 olan gebelerin orta düzeyde evlilik uyumuna sahip oldukları görülmüştür. Evlilik/eş uyumunu en çok aile tipi, evlenme şekli, gebelikte bilgi alma, DÖB'ye eşin katılımı, gebelikte sağlık sorunu yaşama, gebelikte eş desteği alma, eşle ilişkisi, evliliğin nasıl olduğu ve gebeliğin evliliğe etkisi etkilemiştir (p<0,05). Bunlardan DÖB'ye eşin katılımı ve gebeliğin evliliğe etkisi uyumu pozitif, diğerleri negatif yönde etkilemiştir. Çift uyumu en çok "evliliğin nasıl gittiği", en az "evlilik tipi"nden etkilenmiştir (p<0,05). Araştırma sonucunda, gebelerin evlilik uyumlarının orta düzeyde olduğu ve çeşitli faktörlerden, özellikle evlilik ve gebelikten etkilendiği bulunmuştur. Bu nedenle sağlık personeli tarafından yapılacak düzenli DÖB izlemleri ile eğitim ve danışmanlık hizmetlerine eşlerin katılımının sağlanması ve gebeliğin evlilik uyumuna etkisinin dikkate alınması önemli olacaktır. Ayrıca gebe sınıfları, evlilik öncesi danışmanlık ve aile danışmanlığı eğitimlerinde de evlilik uyumuna yer verilmesi yararlı olacaktır.
This cross-sectional, analytic study was made to determine marital adjustment of pregnant women. The sample included 152 pregnant women registered in Family Health Center No 1 in Efeler, Aydın. Self-reported data were collected via a questionnaire prepared by researcher and with Dyadic Adjustment Scale (DAS), with official permission, ethics committee approval and oral-written informed consent of volunteers. Data were evaluated by Chi-square, Kruskal-Wallis H, Mann-Whitney-U and multiple regression analysis. P<0,05 was accepted as significant. Attendants' mean age and duration of marriage was 28.28±5.52 and 5.49±5.16, respectively. Of women 71.7% were housewives and 44.1% primary school graduates. Mean pregnancy duration was 22.35-±8.31 weeks, and 93.4% received antenatal care. 80% have got support from their spouses and got spiritual support (51%), and received support was found good by 57.7%. Women thought that pregnancy affects marriage (42.8%), peer relationships (52%) and spouse's approach (42.8%) negatively. Sample's mean DAS score was 96.35 ± 2.16; so, they had moderate marital harmony. Marriage/partner compliance was influenced mostly by family type, marriage type, obtaining information during pregnancy, spouse's attendance at antenatal care, health problems during pregnancy, spousal support, relationship with husband, status of marriage (How's it going), and effect of pregnancy on marriage (P<0,05). Husbands' attendance at antenatal care and pregnancy's effect on marriage affected adjustment positively, all others affected negatively. Couple's adjustment was most affected by "status of marriage", and least affected by "family type (P0.05). As a result, marital harmonies of pregnant women were medium, and were affected by a variety of factors, particularly marriage and pregnancy. Therefore, it is important that health staff should provide spouses' attendances at antenatal care and education and counseling and consider effects of pregnancy on marital harmony and make plans to improve marital harmony.
