Bu çalışmada, insan sağlığı açısından potansiyel bir risk oluşturan ve ulusal ekonomide kayıpları nedeniyle sağlıklı ve klinik olarak hastalıktan şüpheli köpeklerde Lyme hastalığının belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu amaçla, Aydın/Merkez, Aydın/Kuşadası, İzmir/Selçuk köpek barınaklarından, Aydın/Germencik, ve Adnan Menderes Üniversitesi Veteriner Fakültesi İç Hastalıkları Kliniğine getirilen toplam 140 köpek kullanılmıştır. Köpeklerin ırk, yaş ve cinsiyetleri belirlenerek fiziksel muayeneleri yapılmış ve hastalığın tanısı için serum örnekleri toplanmıştır. Köpeklerde her bir serum örneğine Borrelia burgdorferi IgG antikorlarının belirlenmesi amacıyla ELISA testi uygulanmıştır Toplam 140 köpeğin 49'unda (%35,0) B. burgdorferi IgG antikorları saptanmıştır. Seropozitif bulunan 49 köpeğin 6'sı (%12,2) Aydın/Merkez, 9'u (%18,3) Aydın/Kuşadası, 4'ü (%8,1) İzmir/Selçuk, 11'i (%22,4) Aydın/Germencik, 19'u (%38,7) ADÜ Vet. Fak. İç Hastalıkları Kliniği'ne getirilen köpeklerden olduğu belirlenmiştir. Bu çalışmada, seropozitif 49 köpeğin 27'sinde (%55,1) Lyme hastalığı ile ilgili klinik bulgular belirlenmiş, 22'sinde (%44,9) ise herhangi bir klinik bulguya rastlanılmamıştır. Sonuç olarak, bu çalışmada elde edilen verilerin gelecekte insan ve köpeklerde yapılacak çalışmalarda bir referans olarak kullanılabileceği ve daha fazla örneklerde ileri tanısal yöntemler kullanılarak B. burgdorferi'nin yaygınlığının saptanmasının yararlı olabileceği kanısındayız.
The aim of the present study was to diagnose Lyme disease in healthy and potentially infected dogs as the disease is associated with risks for human health and causes economical losses nationwide. For this purpose, dogs obtained from dog kennels in central Aydin, Aydin/Kusadasi, Aydin/Germencik and Izmir/Selcuk as well as dogs brought to the Department of Internal Medicine at the Faculty of Veterinary Medicine, Adnan Menderes University, one hundred and forthy (140) in total, were used. Dogs went through physical examination, their breed, age and genders were determined and serum samples were taken to diagnose the disease. The level of IgG antibodies against Borrelia burgdorferi was determined in each individual serum sample using ELISA. In the present study, 49 out of 140 dogs (35.0%) had IgG antibodies for Borrelia burgdorferi. Geographical distribution of 49 seropositive dogs were as follows: 6 (12,2%) in Central Aydın, 9 (18,3%) in Aydın/Kuşadası, 4 (8,1%) in İzmir/Selçuk, 11 (22,4%) in Aydın/Germencik. Among dogs brought to the Department of Internal Medicine at the Faculty of Veterinary Medicine 19 (38,7%) were seropositive. While 27 out of 49 (55.1%) seropositive dogs were observed to have clinical findings associated with the Lyme disease, no clinical findings could be observed in 22 of them (44.9%). In conclusion, it is our opinion that the data obtained from the present study might serve as a reference and might be useful to diagnose B. burgdorferi using more advanced diagnostic techniques in a higher number of dogs.
