Krizlerin seyahat acentaları üzerindeki etkileri ve bu etkilerin çözümüne yönelik stratejiler

Abstract

Krizler günümüzde sık sık ortaya çıkabilen ve geniş kesimleri etkileyebilen önemli olgular haline gelmişlerdir. Turizm endüstrisi de, krizlere karşı yüksek derecede duyarlılığı olan ve etkilerini sıklıkla yaşayan bir endüstridir. Turizm endüstrisi kapsamında faaliyet gösteren işletmelerin krizlerin etkilerini yaşamaları ise, turizm endüstrisinin gelişimini sekteye uğramaktadır. Türkiye'deki seyahat acentaları da bu etkileri fazlasıyla yaşayan işletmelerdir. Bu çalışma ile Türkiye'deki seyahat acentalarının krizlerden nasıl etkilendiklerini, seyahat acentası yöneticilerinin krizlere yönelik ne tür bir yaklaşım gösterdiklerini ve yöneticilerin krizleri aşmak üzere hangi stratejileri uyguladıklarını ortaya koymak amaçlanmış, ulaşılan sonuçlan itibariyle seyahat acentası yöneticilerine ve literatüre katkıda bulunulmaya çalışılmıştır. Çalışma, açımlayıcı ve tanımlayıcı Özellikte bir çalışma olup, tarama modeli kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Çalışmada ele alınan değişkenler, tekil ve ilişkisel değişkenler olarak belirlenmiş, açımlamalar ve tanımlamalar bu değişkenler üzerinden yapılmıştır. Verilerin toplanmasında ikincil ve birincil verilerden yararlanılmıştır. Birincil veriler için yazışma ve görüşme yöntemlerine başvurulmuştur. Yazışma bir anket formu aracılığı ile gerçekleştirilmiş, görüşmeler seyahat acentası yöneticileri ile yapılmıştır. Çalışma dört bölüme ayrılarak hazırlanmıştır. Birinci bölümde, kriz ve kriz yönetimi kavramları ele alınmıştır. İkinci bölümde seyahat acentaları açısından krizlere neden olan etkenler ve bunların etkileri, dışsal ve içsel etkenler şeklinde iki ana başlık altında açıklanmıştır. Üçüncü bölümde seyahat acentası yöneticilerinin krizlere yönelik uygulayabilecekleri stratejiler, kriz yönetimi çerçevesinde değerlendirilmiş ve bu stratejiler; kriz öncesi, kriz anı ve kriz sonrası aşamalarına göre incelenmiştir. Çalışmanın son bölümü olan dördüncü bölüm ise, Marmara, Ege, Akdeniz ve İç Anadolu bölgelerinde faaliyet gösteren seyahat acentaları üzerinde yapılan araştırma sonucunda elde edilen verilerin analiz edildiği bölüm olmuştur. Yapılan çalışma ile; seyahat acentası yöneticilerinin kriz olgusunu teorik olarak anlamalarına karşın bilgilerini uygulama alanına yansıtamadıkları tespit edilmiştir. Seyahat acentalarının krizleri aşmak için birbirleriyle ve diğer kuruluşlarla bağlantılar kurmakta yetersiz kaldıkları görülmüştür. Seyahat acentalarının dışsal etkenlerden kaynaklanan krizlerin neden olduğu dolaylı etkilere ve bu krizlerin olumsuz etkilerini daha fazla yaşadıkları saptanmıştır. Seyahat acentası yöneticilerinin krizlere yönelik yaklaşımlarının daha çok reaktif özellik taşıdığı anlaşılmıştır. Crises have become everyday phenomena in all industries affecting a number of people and subjects. Since the tourism industry has frequently exposed into the crises, the development of the industry is negatively affected. Turkish travel agencies also experience these effects. The purpose of this study is to explore the effects of crises on Turkish travel agencies, to examine how the managers of these agencies act towards crises, and to discover strategies that are utilized by the managers to overcome these crises. The expected outcome of this study is to contribute to the limited research in this area and to provide managers with better strategies in crisis management. The study is conducted using descriptive and exploratory research methods. A questionnaire is employed to gather primary data in addition to the face-to-face interviews with the managers from travel agencies in Turkey. Literature review is done to collect secondary data as well. The study has divided into four chapters. The first chapter is related to crisis and crisis management concepts. The second chapter is about the external and internal factors causing crises on travel agencies. The third chapter is to explore the strategies used by the managers related to crises. In this framework, the strategies were examined in "before crisis", "during crisis" and "after crisis" stages. The analysis of the primary data gathered from the travel agencies in Aegean, Marmara, Mediterranean and Central Anatolia regions is the focus of the fourth chapter. Even though the travel agencies recognize what the crises are about, they do not reflect their knowledge and understanding about the crises into practice. It is also found out that the managers of the travel agencies do not interact with each other and various organizations about crisis management. Travel agencies have experienced into the external effects of the crises more often. In addition, negative consequences of the crises are commonly detected in the agencies. However, the managers of these agencies usually act after the crises are over.