Müşterilerine yüksek kaliteli ve unutulmaz bir yeme (restoran) deneyimi yaşatmak, restoran işletmecilerinin ana amaçlarından biridir. Tüketiciler tarafından yeme deneyiminin algılanmasını etkileyen, birbirlerinden bağımsız veya etkileşimli olarak pek çok içsel ve dışsal faktör bulunmaktadır. Araştırmada önerilen model, oturma yeri seçiminin, tüketicilerin bu faktörlerle ilgili ipuçlarını değerlendirmeleri anlamında tetikleyici olduğunu ileri sürmektedir. Restoran alanında tüketicinin seçtiği oturma yeri, restoran değerlendirmelerinin başladığı noktadır ve bu noktadan sonra tüketici dıştan içe ve içten dışa doğru değerlendirme başlar. Öncelikle yeme deneyimi sürecinde genel alanın ambiyansını ve buradan yemek büfesinin yeri, boyutu, yiyeceklerin yerleşimi ile dekor, büfedeki sıra, masa düzeni gibi değişkenler üzerindeki değerlendirmeler, oturma yeri tercihiyle birlikte belirlenirken; tercih edilen yiyeceğin miktarı ve tipi de genel yeme deneyiminden duyulan memnuniyet üzerinde etkili olmaktadır. Bütün bu düzenlemelerin etkinliğine bağlı olarak tüketicilerin yeme deneyim sürecine atfettikleri işlevsel ve/veya hazsal fayda algısı da genel memnuniyetin sağlanmasında önemli paya sahiptir.
Delivery of a high quality and memorable dining experiences to customers is one of the main objectives of restaurateurs. There are many internal and/or external factors playing significant role either separately or interactively on how dining experience is perceived by the customer. The model proposed in this research assumes that seating preference is a driving force that shapes how the customer perceives cues in the environment and consequently what sort of inferences s/he draws from these external cues. Once the customer chooses a particular place, which is believed to help the customer enjoy the ambiance most, then the customer is likely to start evaluating the restaurant in a reverse manner. That is, instead of an outward-to-inward (funnel like) evaluation process an inward-to-outward (inverse-funnel) perspective takes place and the customer revaluates the macro environment from where s/he sits. This recurs during the dining eperience and a revision over the global ambiance evaluation may or may not follow. Depending on the concept-type of the restaurant, the customer checks the buffet and evaluates both the buffet itself (its location, size, layout, queue, décor etc) and what the buffet offers (e.g., size, shape and layout of food). This overall evaluation of the buffet and table setting, together seating preference determine the time that the customer spends on the buffet and the type and amount of the food preferred, and overall dining enjoyment. Depending on the effectiveness of these settings, as well as the customer's motivation, the customer is likely to indulge himself/herself in un/concerned dining which eventually leads to an interval evaluation as to how functional and/or hedonic value is gained. This ends with judging how satisfactory was the dining experience overall.
