Astım, allerjik rinit ve astım alerjik rinit birlikteliği olan çocuklarda egzersize bağlı bronşial hiperreaktivitenin değerlendirilmesi

Abstract

The aim of our study was to find out exercise-induced bronchoconstriction in the patients who had asthma , allergic rhinitis and asthma-allergic rhinitis. Exercise-induced bronchoconstriction is observed in 40-90% of the asthmatic patients, in about 40% of the patients who have allergic rhinitis and in 3-11% of the healthy children. Total 30 asthmatic patients, 32 patients with allergic rhinitis, 20 patients with asthmaallergic rhinitis followed by Adnan Menderes University Pediatric Allergy Clinic and 31 healthy controls were included to the study. Respiratory function test was performed with spirometry before the exercise. All the groups had tradmill exercise test according to the Bruce protocol, for finding out exercise induced bronchial hyperactivity. After this exercise all had respiratory function test at the minutes 1-3-6-10-15-30-60. The test was accepted as significant when there was at least 15% decreased in FEV1 or PEF or at least 25% decreased in FEF25-75. Exercise induced bronchoconstriction was detected in 50% of asthmatic patients, in %34,4 of allergic rhinitis, in 35% of asthma-allergic rhinitis and in 3,2% of healthy controls. Statistical analysis had been made with SPSS 10.0 program. χ², Fisher's Exact Test and Kruskal- Wallis test was used. We found out that, the most important parameter which had a positive effect on respiratory function test was the body length. Breast milk feeding was not found to not have benefits on decreasing exercise induced asthma. Passive smoking did not have significant increasing effect on exercise induced bronchoconstriction. Ig E and eosinophil levels of the groups who have exercise induced bronchoconstriction and who has not exercise induced asthma do not have significant difference. No significant difference was found between the groups having EIB and not having EIB. Obesity did not affect exercise induced asthma in the group of asthma and allergic rhinitis however obesity had minimal negative effect in the group of asthma-allergic rhinitis. In conclusion, incidence of exercise in asthma , allergic rhinitis and asthma-allergic rhinitis was found higher than the control group. Exercise provocation test with treadmill must be performed in the diagnosis of exercise induced bronchoconstriction. Bronchial hyperreactivity was observed in patients with allergic rhinitis independent of airway tractus symptoms. Pre-exercise respiratory function test and respiratory function test after exercise at the minutes 1-3-6-10-15-30-60 on treadmill are necessary to diagnosis bronchoconstriction and bronchial reactivity at earlier period.

Astımı olan kisilerde %40-90 oranında, allerjik rinitlilerde %40, sağlıklı toplumda ise %3-11 oranında egzersize bağlı astım bildirilmektedir. Çalısmaya Adnan Menderes Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı Allerji Bilim Dalı’nda 30 astım, 32 allerjik rinit ve 20 astım-allerjik rinit ile izlenen olgu ve çevre okullarda öğrenim gören sağlıklı 31 kontrol grubu alındı. Spirometre ile egzersiz öncesi solunum fonksiyon testi yapıldı. Olgu ve kontrol grubuna egzersize bağlı bronsial hiperreaktivitenin saptanması amacıyla modifiye Bruce protokolüne göre kosu bandında egzersiz testi yaptırıldı. Egzersiz sonrası spirometri ile 1-3- 6-10-15-20-30-60 dakikalarda solunum fonksiyon testi yapıldı. FEV1 veya PEF'de en az %15 azalma veya FEF25-75'de en az %25 azalma saptanması halinde test anlamlı olarak kabul edildi. Astımlı olguların %50’sinde, allerjik rinitli olguların %34,4’ünde, allerjik rinit ve astım birlikteliği olan olgular %35’inde kontrol grubunun %3,2’sinde egzersize bağlı bronkospazm varlığı saptandı. Đstatistiksel değerlendirmeler, SPSS 10.0 paket programında yapıldı. χ², Fisher's Exact Test (Fisherin kesin χ² testi), Kruskal-Wallis ve Pearson korelasyon analizi ile değerlendirildi. Boy uzunluğunun, solunum fonksiyon testi değerlerine pozitif yönde etki eden en önemli parametre olduğu saptandı. Đlk 6 ay anne sütü kullanımının egzersize bağlı bronkospazm gelisimini azaltması açısından karsılastırdığında bir farklılık saptanmadı. Ailede sigara içiciliğinin egzersize bağlı bronkospazm gelisimini artırması açısından karsılastırıldığında anlamlı bir farklılık saptanmadı. Egzersize bağlı bronkospazm saptanan olgular ile egzersize bağlı bronkospazm saptanmayan olguların Ig E ve eozinofil düzeyleri karsılastırıldığında anlamlı bir fark saptanmadı. Astım ve allerjik rinitli obez olgularda egzersize bağlı bronkospazm gelismesinde obezitenin etkisi görülmemesine rağmen allerjik rinit-astım birlikteliği olan grupta obez olanlarda egzersize bağlı bronkospazm sıklığının daha az görüldüğü saptandı. Astım, allerjik rinit, astım-allerjik rinitlilerde egzersize bağlı bronkospazmın sık saptandığı bulunmustur. Egzersize bağlı bronkospazmın arastırılmasında kosu bandı ile egzersiz provakasyon testinin yapılması uygun olduğu saptanmıstır. Allerjik rinitli hastaların önemli bir kısmında solunum yollarına ait semptomlar olmasa bile bronsial hiperreaktivite gelistiği saptanmıstır. Tek yol tek hastalık tanımı nedeni ile allerjik rinitli olguların istirahat SFT’leri ve kosu bandında 1-3-6-10-15-30-60 dakikalarda egzersiz yaptırıldıktan sonra bakılan SFT değerleri bronkospazmın ve bronsial hiperreaktivitenin erken dönemde yakalanmasında gerekli olduğu düsünülmüstür.