Bu çalışmada, Vibrio anguillarum O1 (ATTC 43305) suşu ile gökkuşağı alabalıklarında deneysel vibriozis oluşturuldu. Bu amaçla, 56 adet gökkuşağı alabalığı (80 ± 10 g ağırlığında ve 10-12 cm büyüklüğünde) iki deneme grubu (Deneme İntraperitoneal Grup (DİP), n; 20 ' Deneme İmmersiyon Grup (DİM), n: 20) ve iki kontrol grubu (İntraperitoneal Kontrol (KİP), n; 8 - İmmersiyon Kontrol (KİM), n; 8) olmak üzere dört gruba ayrıldı. DİP'e intraperitoneal olarak 5,5 x 108cfu/ml bakteri olacak şekilde 0,1 ml bakteri inokülatı verildi. İmmersiyon uygulamada, 30 litre suya 5,5 x 108cfu/ml bakteri içeren inokülattan 50 ml katılarak hazırlanan solüsyonda balıklar 30 dakika bekletildi. İlk ölümler DİP'te inokülasyonun üçüncü gününde, DİM'de ise beşinci gününde başladı. Ölen ya da ötanazi edilen balıkların nekropsilerini takiben, tüm organlar % 10'luk tamponlu formalinde tespit edildi. Elde edilen parafin kesitlerinin tamamı hematoksilen-eozin ve indirekt immunoperoksidaz tekniği ile boyanarak ışık mikroskobunda incelendi. Lezyonların dağılımında gruplar arasında farklılıklar görüldü. DİP'te düzensiz yüzmeler, yüzgeçlerde ve anüs etrafında hiperemi, kas, karaciğer ve solungaçta kanama ile dalakta büyüme görüldü. Mikroskobik incelemede, iskelet kası, karaciğer ve dalakta yangısal reaksiyonların görülmediği kanama ve nekrozlar, solungaçlarda, ödem, telangiektazi, epitel hücrelerinde nekroz ve eozinofilik granüler hücrelerde (EGH) artışlar, kalpte endoteliyal makrofajlarda aktivasyon ve epikarditis, böbrekte tubulus epitellerinde eozinofilik hiyalin damlaları ve midede EGH'larda artış gözlendi. İmmunohistokimyasal incelemede bakteriyel antijen, kas, karaciğer, dalak, solungaç, hava kesesi ve dalakta saptandı. DİM'de makroskobik olarak, solungaçlarda solgunluk ve kanama, karaciğerde renk değişikliği ve hava kesesinde matlaşma belirlendi. Mikroskobik incelemede, solungaçlarda, ödem, epitellerde dökülme, telangiektazi ve EGH'larda artış, karaciğerde kanama, yağlanma ve nekroz, hava kesesi serozasında ödem ve kanamalar gözlendi. İmmunohistokimyasal incelemede, bakteriyel antijen yoğun olarak solungaçlarda görüldü. Kalp, karaciğer, dalak, pilorik kese ve bağırsaklarda ise az sayıda balıkta pozitif reaksiyonlar saptandı. Sonuç olarak, deneysel vibriozis'de görülen patolojik bulgular karşılaştırmalı olarak incelendi ve immunohistokimyasal yöntemle de etkenin doku ve organlardaki dağılımı değerlendiridi.
In this study, experimental vibriosis caused by Vibrio anguillarum O1 (ATTC 43305) was constituted in rainbow trout using intraperitoneal route and immersion method. For this purpose, 56 rainbow trout (weight 80 ± 10 g and 10-12 cm in size) were divided into four groups [two experimental (Intraperitoneal Group (IP), n: 20 ? Immersiyon Group (IM), n: 20) and two control (Intraperitoneal control (CIP), n: 8 - Immersiyon control (CIM), n: 8)]. Vibrio anguillarum at a concentration of 5.5x108 cfu/ml (0,1 ml per fish) was injected intraperitoneally to the IP Group. The IM group were immersed into 30 l water inoculated with 50 ml of bacterial inoculum (5.5x105 cfu/ml) for thirty minutes The first death was observed on the 3th day of application in the IP, and on the 5th day of the IM group. Dead or killed fish were necropsied, tissue samples collected, fixed in 10 % neutral-buffer formalin solution, embedded in paraffin wax, sectioned at 5 µm and stained with hematoxylin and eosin (H&E) and immunoperoxidase technique The lesions were different in location depending on the inoculation routes. Irregular swimming, hyperemia in the fins and around the anus, hemorrhage in the muscle, liver and gill and enlargement in the spleen were observed macroscopically in the IP group. In microscopic examination, the muscle, liver and spleen showed hemorrhage and necrosis with no inflamatory response. In the gills, there were odema, telangiectasi, necrosis of epithelium and an increas in the number of eosinophilic granuler cells (EGC). Activation of the ventricular endothelial macrophages and epicarditis in the heart, eosinophilic hyalin droplets in the tubular epihelium of the kidney and an increas in the number of EGC in the stomach were determined. With immunoperoxidase staining, bacterial antigen was seen in the muscle, liver, spleen, gills and swim bladder. In the IM group, macroscopically, paleness and haemorrahages in the gills and discolaration in the liver were determined. The swim bladder were also opaque. At the microscopic examination, there were odema, desqumation of the epithelial cells, telangioectasie and an increas in the number of the EGC. In the liver, hemorrhage, fatty changes and necrosis were observed. Odema and hemarrhages were generally found in serosa of the swim bladder. Immnunohistochemically, positive reactions were particularly observed in the gills and to a lesser extent in the heart, liver, spleen, pyloric seceae and intestines In conclusion, pathological findings seen in the experimental vibriosis were comparatively examined and distrubution of the bacterium in tissues were evaluated immunohistochemically.
