Koksartrozda yüzey değiştirme artroplastisi

Abstract

Genç hasta grubunda osteoartrit ve osteonekrozun ileri dönemlerinde total kalça replasmanı tek çözüm gibi görünse de, bu hastaların aktivite düzeyi ve beklentilerinin yüksek olması nedeniyle uzun dönem sağ kalımları daha kısadır. Bu hastalarda çok sayıda revizyon olasılığı ciddi bir problemdir. Bu nedenle günümüzde genç hasta grubunda kemik stoğunu koruyan konservatif artroplasti yöntemleri üzerinde durulmaktadır. Bu yöntemlerden birisi olan yüzey değiştirme artroplastisi koksartrozun ileri dönemlerinde giderek popülarite kazanmaktadır. Özellikle osteoartrit ve osteonekrozun son dönemlerinde genç ve aktif hasta grubunda total kalça replasmanına bir alternatif olarak öne sürülmüştür. Bu çalışmanın amacı koksartroz tanısı olan genç hastalarda yüzey değiştirme artroplastisinin sonuçlarını incelemektir. Adnan Menderes Üniversitesi Uygulama ve Araştırma Hastanesi Ortopedi ve Travmatoloji Anabilim Dalı’nda 2005 ile 2009 tarihleri arasında yüzey değiştirme artroplastisi uygulanan 25 hastanın (17 erkek, 8 kadın) 31 kalçası çalışmaya alındı. Hastaların ameliyat öncesi eklem haraket açıklığı ve Harris kalça skoru değerleri, ameliyat sonrası değerler ile karşılaştırıldı. Ayrıca olgular vücut kitle indeksi, cinsiyet ve ameliyat öncesi tanılarının sonuçlara etkisi yönünden değerlendirildi. Hastaların ortalama takip süresi 24.00±9.41 (12–51) ay olup, ortalama yaş 45.65 ±10.85 yıl (22–69) olarak bulundu. Ameliyat öncesi durum ile ameliyat sonrası durum karşılaştırıldığında hem eklem hareket açıklığı, hem de kalça skorlarında istatistiksel olarak anlamlı gelişmeler elde edildi. Etyolojik nedenlere göre sonuçlar karşılaştırıldığında, osteonekroz grubu ile diğer olgular arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark saptanmadı. İki ayrı grup oluşturacak yeterli sayıda olgu olmadığı için vücut kitle indeksinin sonuçlara etkisine dair bir karşılaştırma yapılamadı. Hasta cinsiyetinin sonuçlara etkisi açısından değerlendirme yapıldığında, istatistiksel olarak anlamlı bir fark saptanmadı. Ameliyat sonrasında komplikasyon olarak bir hastada femur boyun kırığı, bir hastada psödotümör ve bir hastada şiddetli kasık ağrısı meydana geldi. Femur boyun kırığı ve psödotümör nedeniyle 2 revizyon ameliyatı gerçekleştirildi. Yüzey değiştirme artroplastisi uygun seçilmiş genç hasta grubunda fonksiyonları koruyan, yüksek yaşam kalitesi sağlayan ve hastaya zaman kazandıran bir yöntemdir. Bu yöntemin kısa ve orta dönem sonuçları iyidir. Ancak kesin yargıya varabilmek için uzun dönem sonuçlar beklenmelidir.

Total hip arthroplasty surgery has seen a resurgence of total hip resurfacing because of the advancement of designs, bearing surface and instrumentation. Metal-on-metal total hip resurfacing is an alternative to conventional total hip arthroplasty with several reports describing the benefits of this procedure in young patients. The purpose of this study is to present the outcomes of hip resurfacing arthroplasty in young active patients. A series of 31 consecutive, non-selected primary total hip resurfacings were performed to between 2005 and 2009 in a single center. Preroperative range of motion, Harris Hip Score, body mass index and diagnosis of the patients were noted. The mean follow up was 24±9.41 (12-51) months and the mean age of the patiens was 45.65±10.85 (22-69). Mean HHS and range of motion improved significantly post-operatively. There were no significant change in the results between diagnosis. Three complications occured after the surgery. These complications were pseudotumor, femoral neck fracture and groin pain. Two revision procedures were performed for pseudotumor and neck fracture. Hip resurfacing arthroplasty is one of the emerging new technologies in hip arthroplasty surgery. Many controversies exist with regard to questionable superior clinical efficacy in contrast to standard THA, increased complications in particular with femoral neck fractures, differences in gait and function as a result of patient selection and expectations, and safety of ion release and the newly reported pseudotumors. Hip resurfacing arthroplasty is a technically demanding operation. The learning curve and technical accuracy may be enhanced with further refinement and improvement of navigation systems. Proper patient selection, education, and precise surgical technique are critical to avoid complications and to achieve durability of hip resurfacing arthroplasty. It also is critical to continue to monitor patients carefully with regard to the long-term efficacy and safety of this newer technology.